ماده 18 قانون محاکم شرع مصوب 1310

نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۱۸ قانون محاکم شرع مصوب ۱۳۱۰ مصوب ۱۳۱۰,۰۹,۰۹:''' در کلیه دعاوی که قبل از پانزدهم دیماه ۱۳۰۷ بمحاکم یا محاضر شرع یا حکام صلح ارجاع شده و از مواردی نیست که مطابق این قانون رسیدگی بان از خصایص محاکم شرعی باشد هر کاه یکی از اطراف دعوی تق...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۱۸ قانون محاکم شرع مصوب ۱۳۱۰ مصوب ۱۳۱۰,۰۹,۰۹: در کلیه دعاوی که قبل از پانزدهم دیماه ۱۳۰۷ بمحاکم یا محاضر شرع یا حکام صلح ارجاع شده و از مواردی نیست که مطابق این قانون رسیدگی بان از خصایص محاکم شرعی باشد هر کاه یکی از اطراف دعوی تقاضا نماید محکمه که قضیه را ارجاع بشرع کرده بدعوای مزبور رسیدگی کند محکمه مکلف به قبول این تقاضا است مشروط بر اینکه قبل از تسلیم تقاضانامه رای کتبی محکمه یا محضر شرع یا حاکم صلح صادر نشده باشد.

تبصره – تقاضاکننده مکلف است پس از تسلیم تقاضانامه بمحکمه که رسیدگی بدعوی را از ان محکمه میخواهد مفاد تقاضاء خود را کتبا بمحکمه یا محضری که مرجع دعوی بوده اطلاع دهد تا پس از ان تاریخ از طرف محکمه شرع یا محضر شرع حکمی صادر نشود.