ماده 22 قانون ثبت احوال

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۴ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 22 قانون ثبت احوال: وفات هر کس اعم از ایرانی یا خارجی و همچنین ولادت طفلی که مرده به دنیا آمده یا بلافاصله پس از ولادت بمیرد باید به مأمور یا‌ نماینده ثبت احوال اعلام شود.

‌وفات ایرانیان در خارج از کشور به مأموران کنسولی محل اقامت یا نزدیکترین مأموران کنسولی ایران یا به سازمان ثبت احوال کشور اعلام می‌شود.

‌وفات ایرانیان و خارجیان ساکن کشور را مأموران و نمایندگان ثبت احوال و وفات ایرانیان در خارج از کشور بر حسب محل اعلام، مأموران کنسولی ایران،‌ مأموران یا نمایندگان ثبت احوال ثبت می‌کنند، وفات باید در سند ثبت وفات و همچنین در دفتر ثبت کل وقایع در صفحات مربوط به در گذشته و پدر و‌ مادر او و شناسنامه متوفی ثبت و امضاء و مهر گردد.

وفات خارجیان پس از ثبت به شهربانی محل اعلام می‌شود و یک نسخه گواهی به سازمان ثبت احوال کشور فرستاده خواهد شد که به وزارت امور‌خارجه ارسال گردد.

‌تبصره – گواهی وفات به هر شخصی که درخواست کند تسلیم می‌گردد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

سازمان ثبت احوال کشور: سازمانی است با شخصیت حقوقی مستقل که از حیث تشکیلاتی وابسته به وزارت کشور است. این سازمان به صورت متمرکز اداره می شود و کلیه ادارات در سطح کشور تابع ستاد مرکزی بوده و آیین نامه ها و دستور العمل های مصوب ابلاغی را اجرا می نماید.6405684

گواهی فوت: خلاصه ای از مشخصات سجلی متوفی و تاریخ فوت است.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 22 قانون ثبت احوال

اعلامی که در ماده 22 قانون ثبت احوال آمده است، اعلام رسمی است. اعلام عادی واقعه وفات در ماده 26 قانون ثبت احوال بیان شده است.[۲] اعلام رسمی از ناحیه مامورین صلاحیت دار یا اشخاص رسمی به عمل آمده و تابع مقررات مخصوصه است که عبارتند از 1-مامورین انتظامی 2-روسای بنگاه رسمی 3-مامورین نظامی 4-مامورین دستگاه های قضایی 5-متصدیان غسل و کفن و دفن.[۳] این گواهی به منظور پیگیری امور حقوقی متوفی صادر می شود و به جای شناسنامه در مراجع رسمی و قضایی اعتبار خواهد داشت.[۴]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 22 قانون ثبت احوال

  1. اعلام وفات افراد اعم از ایرانی یا خارجی به مأمور یا نماینده ثبت احوال الزامی است.
  2. ولادت طفل مرده یا نوزادی که بلافاصله پس از ولادت فوت می‌کند باید اعلام و ثبت شود.
  3. وفات ایرانیان در خارج از کشور به مأموران کنسولی یا سازمان ثبت احوال کشور اعلام می‌شود.
  4. مأموران و نمایندگان ثبت احوال مسئول ثبت وفات ایرانیان و خارجیان ساکن کشور هستند.
  5. وفات ایرانیان در خارج از کشور توسط مأموران کنسولی ایران، مأموران یا نمایندگان ثبت احوال ثبت می‌گردد.
  6. وفات باید در سند ثبت وفات، دفتر ثبت کل وقایع و شناسنامه متوفی ثبت، امضا و مهر شود.
  7. ثبت وفات خارجیان به شهربانی محل اعلام می‌شود و یک نسخه گواهی به سازمان ثبت احوال کشور ارسال می‌گردد.
  8. سازمان ثبت احوال کشور گواهی وفات را به وزارت امور خارجه ارسال می‌کند.
  9. گواهی وفات به هر شخصی که درخواست کند تسلیم می‌شود.

منابع

  1. علی حسینی اصل. جرایم سازمان یافته و اسناد هویتی. -.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405988
  2. محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405976
  3. محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405984
  4. محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405992