انتقال دعوا بی انتقال حق
انتقال دعوا بی انتقال حق عنوان مقاله ای از فیض اله قائدی و حسن محسنی است که در فروردین 1399 و در شماره 20 نشریه مطالعات حقوق تطبیقی معاصر منتشر شده است.
چکیده
انتقال دعوا به این معناست که حق اقامۀ دعوا و ادامۀ جریان دادرسی از شخصی به شخص دیگر منتقل، و منتقلالیه قائممقامِ منتقلعنه شود. درست برخلاف انتقال دعوا بههمراه حق که به تبع انتقال خواسته، دعوا به ثالث منتقل میشود و انتقالگیرنده در همة حقوق و تکالیف قائممقام ناقل میگردد، در انتقال دعوا بی انتقال حق، سمت اقامۀ دعوا به انتقالگیرنده منتقل میشود، اما خواستة دعوا (مورد دعوا) منتقل نمیشود. این انتقال، انتقال دعوای ناقص و یا انتقال سمت نامیده میشود. در حقوق ما انتقال دعوا بههمراه حق پذیرفته شده است و قوانین در این زمینه اشاراتی دارند، ولی انتقال دعوا بی انتقال حق پذیرفته نیست؛ مگر در مواردی که قانون تجویز کند. انتقال دعوای ناقص ریشه در برخی قوانین دارد. انتقالگیرنده قائممقام انتقالدهنده در کلیة حقوق و تکالیف- بهجز حق مالکیت- نسبت به موضوع دعوا میشود و مانند مالک باید هزینۀ دادرسی، دستمزد کارشناسی و غیره را مطابق مقررات پرداخت کند و همانند اصیل مختار است هرگونه تصمیمی در اقامۀ دعوا و ادامۀ جریان دادرسی یا انصراف از دعوا بگیرد. انتقال دعوای ناقص شباهت زیادی به وکالت دارد، چون دادن سمت به وکیل و انتقالگیرنده هر دو ارادی است و هیچکدام مالک مورد دعوا و یا محکومبه نیستند. انتقالدهنده برخلاف موکل حق دخالت در جریان دادرسی ندارد و فوت یا حجر انتقالدهنده در سمت انتقالگیرنده تأثیری نخواهد داشت.
کلیدواژهها
انتقال دعوا انتقالگیرنده حق اقامة دعوا سمت قائممقام