ماده 9 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست

ماده ۹ قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مصوب ۱۳۵۳,۰۳,۲۸: اقدام بهر عملی که موجبات آلودگی محیط زیست را فراهم نماید ممنوع است.

منظور از آلوده ساختن محیط زیست عبارتست از پخش یا آمیختن مواد خارجی بآب یا هوا یا خاک یا زمین بمیزانی که کیفیت فیزیکی یا شیمیائی یا بیولوژیک آنرا بطوریکه زیان آور بحال انسان یا سایر موجودات زنده و یا گیاهان و یا آثار و ابنیه باشد تغییر دهد.

تبصره – استعمال سموم بمنظور مبارزه با آفات نباتی و جانوران و حشرات موذی با رعایت قوانین و مقررات وزارت کشاورزی و منابع طبیعی مشمول این ماده نخواهد بود ولی در صورتیکه استفاده از سموم برای مقاصد بالا مغایر با بهسازی محیط زیست باشد سازمان ضرورت تجدید نظر در مقررات مربوط و جایگزینی مواد و طرق دیگری را برای دفع آفات توصیه خواهد نمود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پایان نامه و رساله های مرتبط

• بررسی ضمانت اجرای کیفری قوانین مربوط به جرم ایجاد آلودگی هوا در ایران با تاکید بر قانون هوای پاک مصوب1396

رویه های قضایی

• رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بندهای ۱، ۲ و ۳ مصوبه مورخ ۲۳؍۳؍۱۳۹۶ کمیسیون نظارت بر سازمان های صنفی منطقه آزاد اروند
• رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال و لغو اثر از مصوبه شماره ۱۶۶۴۸۹/۴۶۶۵۷ شورای عالی حافظت از محیط زیست

مقالات مرتبط

• حفاظت از طبیعت در قبال ریز گردها در دیدگاههای حقوق اسلام و غرب
• مسئولیت اجتماعی شرکت ها در نظام حقوقی ایران و کشورهای اروپایی
• مسئولیت اجتماعی در نظام حقوقی، بازرگانی و سرمایه‌گذاری ایران و تطبیق آن با مبانی فقهی
• تحلیل سیاست تقنینی کیفری ایران، عراق و امارات متحده عربی در حفاظت از خاک (مطالعه تطبیقی)
• مسئولیت مدنی محیط زیست در قانون و رویه
• بررسی تطبیقی نظام حقوقی ایران با اسناد و مقررات بین‌المللی در خصوص پیشگیری از آلودگی‌های ناشی از نفت و گاز