ماده ۵۳۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۷ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (ویرایش Nasim (بحث) به آخرین تغییری که Karandish انجام داده بود واگردانده شد)

در موارد برخورد هرگاه حادثه به یکی از طرفین مستند باشد مثل اینکه حرکت یکی از طرفین به ‌قدری ضعیف باشد که اثری بر آن مترتب نگردد، تنها درباره طرفی که حادثه مستند به او است، ضمان ثابت است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده در مقام تبیین یکی از قواعد عمومی مسئولیت مدنی است،1004268بر این اساس در فرض استناد نتیجه به یکی از افراد داخل در تصادم، فقط او ضامن است.5288448

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

برخی از فقها بیان نموده اند که اگر در یک تصادف، حرکت یکی از دو تصادف کننده آنقدری کند و آرام باشد که عرفاً صدق وارد کردن صدمه از سوی آن نباشد، ضمانی بر او نیست4783192 همچنین گروهی از فقها بیان داشته اند که اگر در یک تصادفی یکی از طرفین مرتکب تفریط شده و دیگری تفریطی ننموده باشد، تصادف مستند به طرفی که تفریط نکرده است، نمی باشد.1830200

منابع