استصحاب

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

استصحاب: در لغت به معنی با خود داشتن است و در علم اصول حکم به وجود امری است که در گذشته موجود بوده و بقای آن مورد تردید قرار گرفته‌ است (ابقاء ماکان).[۱]

مواد مرتبط

ماده 198 قانون آیین دادرسی مدنی

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. مجموعه مقالات گامی به سوی عدالت (جلد دوم) (نظریه ها، فلسفه حقوق کیفری، حقوق تطبیقی). چاپ 1. میزان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2964172