اصل ۱۱۷ قانون اساسی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۲ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اصل ۱۱۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: رئیس‌جمهور با اکثریت مطلق آراء شرکت کنندگان‏، انتخاب می‌شود، ولی هر گاه در دور نخست هیچ‌یک از نامزدها چنین اکثریتی بدست نیاورد، روز جمعه هفته بعد برای بار دوم رأی گرفته می‌شود. در دور دوم تنها دو نفر از نامزدها که در دور نخست آراء بیشتری داشته‌اند شرکت می‌کنند، ولی اگر بعضی از نامزدهای دارنده آراء بیشتر، از شرکت در انتخابات منصرف شوند، از میان بقیه‏، دو نفر که در دور نخست بیش از دیگران رأی داشته‌اند برای انتخاب مجدد معرفی می‌شوند.

توضیح واژگان

اکثریت مطلق: منظور از اکثریت مطلق آرا این است که دئیس جمهور منتخب باید تعداد نصف به علاوه یک از آراء داده شده را به دست آورد. و این در مقابل اکثریت نسبی است که به معنای بیشترین آراء در میان چند مجموعه رای می‌باشد.[۱]

مطالعه تطبیقی

انتخاب رئیس‌جمهور در همه کشورها به یک شکل صورت نمی‌گیرد. بلکه وی گاه به صورت مستقیم و یک درجه ای و گاه به شکل غیر مستقیم و دودرجه ای توسط مردم برگزیده می‌شود.

  1. در برخی کشورها مثل ایران، فنلاند، پرتقال، اکراین، روشیه فرانسه و … رئیس‌جمهور توسط مردم انتخاب می‌شود و انتخابات یک درجه است.
  2. در برخی کشورها رئیس کشور توسط هیاتی موقت و ویژه که توسط مردم انتخاب شده‌اند برگزیده می‌شود مانند ایالات متحده آمریکا
  3. در برخی کشورها مانند آلمان، ایتالیا و لبنان رئیس‌جمهور توسط پارلمان انتخاب می‌گردد.

۴- و در برخی موارد این انتخاب توسط ترکیبی از مجلس و مردم انجام می‌شود به این صورت که مجلس افرادی را به عنوان نامزد ریاست جمهوری تعیین و برای انتخاب شدن توسط مردم به آنان معرفی می‌کند.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

منظور از اکثریت مطلق آرا اکثریت بیش از نصف مجموع آرائی است که اخذ شده‌است. با این توضیح که آراء باطله ای که جزء آرای ماخوذه محسوب می‌شوند نیز در رقم تعداد کل آرا ء منظور می‌گردد.[۳]

منابع

  1. عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4437756
  2. بیژن عباسی. مبانی حقوق اساسی. چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4712760
  3. امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4733932