اهلیت استیفاء

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۳ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۲۷ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اهلیت استیفا یعنی توانایی مورد نظر قانونگذار جهت اعمال حق.[۱]

کلمه اهلیت، از حقوق مدنی فرانسه اتخاذ شده است،[۲] اما باید به جای استفاده از اصطلاح "اهلیت استیفا"، با توجه به اینکه تمام جنبه های اعمال و اجرای حق را، نمی تواند در بر بگیرد؛ از لفظ "اهلیت تصرف" استفاده نمود.[۳]

لازمه اعطای اهلیت استیفا به انسان، برخورداری از قوه تمییز و درک است زیرا انشای اراده برای انجام اعمال حقوقی، نیازمند برخورداری از این قوه است؛ و در صورت نقص آن، انسان فقط می تواند در برخی از اعمال حقوقی خود، دخالت نماید؛ نظیر غیررشید، که از اظهار نظر پیرامون مسائل مالی خویش، ممنوع است.[۴]

منابع

  1. علی عباس حیاتی. حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین). چاپ 1. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5005204
  2. محمدحسین ساکت. حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی). چاپ 1. جنگل، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1267852
  3. ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 45 شماره 26. مهنا، -.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1659044
  4. سیدحسین صفایی و سیدمرتضی قاسم زاده. حقوق مدنی (اشخاص و محجورین با تجدیدنظر و اصلاحات). چاپ 15. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1126880