حجیت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حجیت به معنای اعتبار و قابلیت استناد پذیری است.[۱][۲][۳][۴]

منابع

  1. محمدصادق توسلی و حسینعلی سعدی. تبیین مؤلفه های حجیت خط مشی های عمومی مبتنی بر دیدگاه شهید صدر. فصلنامه حکومت اسلامی شماره 75 بهار 1394، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656892
  2. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. پژوهش های نو در فقه معاصر (جلد اول) (آیین دادرسی). چاپ 1. دادگستری قم، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656884
  3. محمدرضا شب خیز. فرهنگ نامه اصول فقه. چاپ 1. کتاب آوا، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656888
  4. علیرضا یوسف زاده، محمدحسین توکلی زاده و احسان جعفری. معنای حجیت و ذاتی بودن حجیت قطع. فصلنامه فقیهانه شماره 2 بهار 1396، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656896