حوزه قضایی

حوزه قضایی عبارت است از قلمرو یک بخش یا شهرستان که دادگاه در آن واقع است. تقسیم‌بندی حوزه قضایی به واحدهایی از قبیل مجتمع یا ناحیه، تغییری در صلاحیت عام دادگاه مستقر در آن نمی‌دهد.[۱] همچنین، اینطور بیان شده است که مراد از حوزه قضایی، ناحیه‌ای از کشور است که مسائل قضایی مردمان در صلاحیت دادگاهی قرار داده شده باشد. مانند حوزه قضائی دادگاه شهرستان تهران.[۲] نکته‌ی دیگر آن که، حوزه‌های قضایی به موجب ضوابط تقسیمات کشوری (بخش، شهرستان، استان) تعیین می‌شوند، لیکن حوزه‌های شهرهای بزرگ‌ به نواحی کوچک‌تر و یا نواحی تخصصی (ویژه رسیدگی به جرائم معین مانند قتل عمدی و آدم‌ربایی) تقسیم می‌شوند تا دادسرا بهتر بتواند به وظایف خود عمل کند. با این حال، باید توجه داشت که این تقسیم‌بندی‌ها نوعی تقسیم کار داخلی در درون یک حوزه محسوب می‌شود و قلمرو دادسرای هر ناحیه، کل قلمرو آن حوزه‌ی قضایی است.[۳]

رویه قضایی

مواد مرتبط

پیشینه

طبق تبصره ۱ ماده ۳ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب: «حوزه قضایی عبارت است از قلمرو یک بخش یا شهرستان یا نقاط معینی از شهرهای بزرگ».

منابع

  1. ماده 11 قانون آیین دادرسی مدنی
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 329640
  3. علی خالقی. آیین دادرسی کیفری. چاپ 13. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1285196