ربا
هر نوع توافق بین دو یا چند نفر تحت هر قرار دادی از قبیل بیع، قرض، صلح و امثال آن که جنسی را با شرط اضافه با همان جنس مکیل و موزون معامله نماید یا زاید بر مبلغ پرداختی دریافت نماید ربا محسوب و جرم شناخته می‌شود.[۱]
ربا در لغت، به معنای زیادی است، در اصطلاح ربا را باید نوعی معامله دانست که بدان «معامله ربوی» گفته می‌شود. ربا را به دو نوع «ربا در معامله» و «ربا در قرض» تقسیم کرده‌اند: ربای در معامله همان بیع یا معاوضه جنس مکیل یا موزون با اختلاف عوضین از نظر کیل یا وزن است. ربای در قرض، به معنای قرض دادن مالی است به دیگری به شرط زیاده.[۲]
رویه قضایی
اصول و مواد مرتبط
ربا بین پدر و فرزند
در خصوص علت عدم حرمت ربا میان پدر و فرزند، عده ای معتقدند به دلیل وجود رابطه عاطفی قوی میان این دو از یک سو و احتمال فوت زودتر پدر و تقسیم شدن تمام دارایی وی میان فرزندان از سوی دیگر، چنین ربایی، حرام اعلام نشده‌است.[۳]
امکان قرارگیری ربا دهنده در جایگاه شاکی خصوصی علیه ربا گیرنده
در این خصوص با دو دیدگاه مواجه هستیم؛ یک دیدگاه معتقد است چنانچه ربادهنده در حالت اضطرار ربا داده باشد میتواند تحت عنوان شاکی خصوصی قرار گیرد، اما دیدگاه دیگر معتقد است که مطلقا ربا دهنده از وقوع جرم متضرر شده است و میتواند در جایگاه شاکی خصوصی قرار گیرد.[۴]
منابع
- ↑ محسن قره باغی. ترمینولوژی قوانین و مقررات. چاپ 2. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1532932
- ↑ ابوالقاسم گرجی. آیات الاحکام (حقوقی و جزایی). چاپ 2. میزان، 1383. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2328364
- ↑ گزیده‌ای از پایان‌نامه‌های علمی در زمینه حقوق مدنی (جلد پنجم). چاپ 1. جنگل، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 595480
- ↑ نظریه شماره 7/1400/952 مورخ 1401/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد امکان قرارگیری ربا دهنده در جایگاه شاکی خصوصی علیه ربا گیرنده