عزل

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

عزل در لغت به معنای بیکار کردن کسی از شغل خود است. در حقوق، عزل، مبین اِعمال اراده برای زوال صفت اعطا شده به غیر است. چنانکه در باب وکالت، یکی از طرق انحلال عقد وکالت این است که موکل وکیل را عزل نماید. طبق ماده 1243 قانون مدنی نیز، هرگاه قیم برای تعیین نوع تضمینی که باید برای اداره اموال مولی علیه به دادگاه بدهد، حاضر نشود از قیمومت عزل می‌شود.[۱]

منابع

  1. محمد صالحی راد. آیین نگارش آرای قضایی. چاپ 4. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668712