ماده ۵۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری: اجرای احکام رفع تصرف عدوانی، مزاحمت و ممانعت از حق، مطابق مقررات اجرای احکام مدنی است.

رویه‌های قضایی

نحوه اجرای رفع تصرف عدوانی موضوع ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی: نشست قضایی (۲) جزایی: هر چند برای اجرای حکم رفع تصرف عدوانی (موضوع ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی) حضور یا عدم حضور محکوم علیه در محل اجرای حکم تأثیری در قضیه ندارد لکن باید به نحو مقتضی در جریان اجرای حکم قرار گیرد زیرا آثاری بر این امر از حیث تصرف مجدد مترتب است و به هر حال اجرای حکم با خاتمه دادن به سلطه محکوم علیه و استیلاء ید محکوم له در ملک موضوع حکم صورت می‌گیرد و با توجه به وضعیت و شرایط موضوع حکم کیفیت اجرای آن متفاوت خواهد بود زیرا ممکن است موضوع حکم قطعه زمین بایر و بدون زرع و اعیان باشد که اجرای آن با خاتمه دادن به سلطه محکوم علیه و قرار دادن آن در اختیار محکوم له خاتمه می‌پذیرد در حالی که اجرای حکم رفع تصرف عدوانی در مورد انباری که وسایل محکوم علیه در آن قرار دارد مستلزم اقدامات دیگری از جمله خارج کردن آن اموال می‌باشد و به هر حال اقدامات اجرایی باید به نحوی که انجام می‌پذیرد صورت مجلس شود.[۱]

منابع

  1. پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتباط با آیین دادرسی کیفری- جلد سوم. چاپ 2. مرکز مطبوعات و اتشارات قوه قضائیه، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278132