اصل ۳۹ قانون اساسی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اصل ۳۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم‏ قانون دستگیر، بازداشت‏، زندانی یا تبعید شده به هر صورت که باشد ممنوع و موجب مجازات است‏.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در اعمال این اصل باید این نکته مورد توجه قرار گیرد که فرد مجرم یا خاطی نباید مورد برخورد نامناسب قرار گیردو تعرض به حیثیت مجرم خلاف قانون و موازین حقوق بشر است. [۱] بر این اساس جزای عمل هر کس که مرتکب جرمی شده همان حکم صادره قانونی توسط دادگاه صالح است. بدین معنا که احترام به شخصیت و حیثیت افراد انسانی شامل محکومان نیز می شودو اعمال مجازاتی بیش از مجازات مقرر در حکم وی روا نیست.و این ممنوعیت از لوازم امنیت قضائی به شمار می رود. [۲] لازم به ذکر است این اصل نیز از مواردی است که اجرای آن منوط به هیچ شرطی از جمله رعایت احکام و موازین اسلامی نشده است. [۳]

اصول و مواد مرتبط

بند 5 از اصل 2 قانون اساسی

بندهای 7 و 9 و 14 از اصل سوم قانون اساسی

اصل 20 قانون اساسی

اصل 22 قانون اساسی

اصل 23 قانون اساسی

اصل 32 قانون اساسی

اصل 33 قانون اساسی

اصل 34 قانون اساسی

اصل 36 قانون اساسی

اصل 37 قانون اساسی

اصل 38 قانون اساسی

اصل 156 قانون اساسی

اصل 171 قانون اساسی

ماده 570 قانون مجازات اسلامی

ماده 608 قانون مجازات اسلامی

ماده 1 قانون مسئولیت مدنی

منابع

  1. امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4721168
  2. سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی و ساختارهای سیاسی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4166420
  3. محمد محمدی گرگانی. جستاری بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5178160