اصل ۶۳ قانون اساسی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اصل ۶۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی چهار سال است‏. انتخابات هر دوره باید پیش از پایان دوره قبل برگزار شود بطوری که‏ ‏ کشور در هیچ زمان بدون مجلس نباشد.

فلسفه و مبانی نظری

از آنجایی که مجلس در راس امور است و مجلس خانه ملت است فقدان مجلس به هر دلیل و به هر مدت به معنای تعطیلی عنصر جمهوریت حکومت و خدشه به اداره امور کشور با اتکاء به آراء عمومی است که به تبع آن ساختار حکومت جمهوری اسلامی گسیخته خواهد شد. [۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

از آنجایی که قوه مقننه از قوای حاکم و از ارکان نظام جمهوری اسلامی ایران است تعطیل و توقف آن نقصان در امر حاکمیت محسوب می گردد. بنابر این انتخابات هر دوره باید پیش از پایان دوره قبل انجام شود.[۲] ازسوی دیگر در حکومت های مردمی حاکمیت اصالتا متعلق به جماعت است و بروز این حاکمیت بواسطه آراء اکثریت محقق می شود بنابراین مشاغل سیاسی را در دست صاحبان آن نمی توان دائمی کرد. زیرا نیازهای جماعت در حال تحول و دگرگونی است و لاجرم ترکیب اکثریت ها نیز پس از گذشت مدت معینی تغییر می یابد. [۳] نکته قابل توجه این است که هیچ قرینه ای مبنی بر ممنوعیت انتخاب مجدد نمایندگان وجود ندارد و هر نماینده ای این امکان را دارد که در دوره های متعدد انتخاب شود. [۴]

مواد مرتبط

قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی مصوب 1378

منابع

  1. عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4418976
  2. سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3834896
  3. سیدابوالفضل قاضی شریعت پناهی. بایسته های حقوق اساسی. چاپ 38. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3114800
  4. امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4725200