آثار الحاق جمهوری اسلامی ایران به سازمان جهانی تجارت بر روی خدمات حمل‌ونقل دریایی (کشتیرانی)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آثار الحاق جمهوری اسلامی ایران به سازمان جهانی تجارت بر روی خدمات حمل‌ونقل دریایی (کشتیرانی) نام مقاله ای از امیرهوشنگ فتحی زاده و عقیل اسماعیلی عطاآبادی است که در شماره 40 (اسفند1398) فصلنامه پژوهشهای حقوقی منتشر شده است.

چکیده

سازمان جهانی تجارت بزرگ‌ترین سازمان بین‌المللی با موضوع و هدف آزادسازی تجارت بین‌الملل است که درحال‌ِحاضر شمار اعضای آن به 164 عضو می‌رسد. کشور جمهوری اسلامی ایران، پس از سال‌های زیادی که از تأسیس این سازمان می‌گذرد، اکنون در فرایند الحاق به سازمان جهانی تجارت قرار دارد. الحاق به این سازمان مستلزم پذیرش تعهدات آزادسازی در بخش‌هایی است که طی مذاکرات از کشورهای متقاضی الحاق خواسته می‌شود. علاوه‌بر بخش کالا و حقوق مالکیت فکری، بخش خدمات ازجمله بخش‌هایی است که کشورها در راستای عضویت به سازمان، مذاکرات و چانه‌زنی‌های زیادی جهت آزادسازی در این بخش دارند. خدمات حمل‌ونقل دریایی که نقش مهمی در تجارت خدمات و تجارت بین‌الملل دارد، اهمیت ویژه‌ای در چانه‌زنی‌های کشورها یافته است و به همین جهت مذاکرات گسترده‌ای جهت آزادسازی در این بخش انجام شده است و لازم است ایران نیز در این بخش، مذاکرات، تعهدات و آزادسازی‌هایی داشته باشد. در این تحقیق مقررات تجارت خدمات ازجمله موافقت‌نامه تجارت خدمات موردبررسی قرار گرفته و پس از آن تجربه الحاق بیش از ده کشور که در بخش خدمات حمل‌ونقل دریایی تعهد آزادسازی داده‌اند، موردمطالعه و بررسی قرار گرفت. درنهایت پس از بررسی تجربه الحاق این کشورها و آشنایی با آزادسازی‌ها و تعهدات آنها در حوزه خدمات حمل‌ونقل دریایی، این نتیجه حاصل شد که تعهدات کشورها بر بخش‌های خاصی از خدمات حمل‌ونقل دریایی متمرکز است و تعهد آزادسازی این بخش‌های خدماتی را تقریباً بیشتر کشورها سپرده‌اند؛ بنابراین انتظار می‌رود تعهد آزادسازی همین بخش‌های خدماتی نیز در زمان مذاکرات از ایران خواسته شود و خدمات این بخش‌ها پس از تعهد و الحاق ایران در شرایط آزادسازی قرار گیرد.

کلیدواژه ها

  • سازمان جهانی تجارت
  • آزادسازی
  • خدمات
  • حمل‌ونقل دریایی
  • کشتیرانی

مواد مرتبط