بررسی فقهی حقوقی مصادیق رجوع از اقرار در امور مدنی
| عنوان | بررسی فقهی حقوقی مصادیق رجوع از اقرار در امور مدنی |
|---|---|
| نویسنده | قاسم محمدی امیر جلیلی |
| محور موضوعی | حقوق خصوصی ادله اثبات دعوی قانون آیین دادرسی مدنی |
| سال نشر | ۱۳۹۷ |
| منتشر شده در | نشریه قضاوت |
| دوره | ۱۸ |
| شماره | ۹۵ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
بررسی فقهی حقوقی مصادیق رجوع از اقرار در امور مدنی عنوان مقاله ای از قاسم محمدی و امیر جلیلی است که در آذر1397 و در شماره 95 فصلنامه قضاوت منتشر شده است.
چکیده
اقرار یا اعتراف ازجمله شیوههاى اثبات دعوا است و در جوامع بشرى همواره کاربردهای فراوانی داشته و همه انسانها در تمام اعصار از آن بهره مىجستهاند و آن عبارت از اخبار بهحقی است برای غیر بهضرر خود. در صورت وجود اقرار، دادگاه از تمسک به سایر ادله بینیاز میگردد. طبق قاعده فقهی «اقرار العقلا علی انفسهم جایز»، هرکس اقرار به حقی برای غیر کند، ملزم به اقرار خود خواهد بود و درصورتیکه اقرار واجد جمیع شرایط صحت باشد، با توجه به قاعده «منع انکار بعد از اقرار» که مورد اتفاق فقها و حقوقدانان است، رجوع از آن، مگر در صورت وجود شرایطی از قبیل اثبات ادعای فاسد، اشتباه و غلط بودن و ...، ممکن نخواهد بود. در این حالت، بنابه تجویز ماده 1277 قانون مدنی، اقرار قابل انکار یا رجوع خواهد بود که این ممکن است قبل از صدور رأی و در مرحله رسیدگی یا بعد از صدور رأی باشد. در این مقاله به بررسی شرایط پذیرش رجوع از اقرار خواهیم پرداخت.
کلیدواژه ها
مواد مرتبط
- ماده 331 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده 199 قانون مدنی
- ماده 200 قانون مدنی
- ماده 416 قانون مدنی
- ماده 1161 قانون مدنی
- ماده 1259 قانون مدنی
- ماده 1274 قانون مدنی
- ماده 1275 قانون مدنی
- ماده 1276 قانون مدنی
- ماده 1277 قانون مدنی