تأثیر شخصیت در قراردادها با مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و انگلیس با تأکید بر رویه قضایی
تأثیر شخصیت در قراردادها با مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و انگلیس با تأکید بر رویه قضایی نام مقاله ای از فاطمه نوروزی، مهدی عاشوری و دلاور برادران است که در شماره 37 (اردیبهشت1398) فصلنامه پژوهشهای حقوقی منتشر شده است.
چکیده
چنان‌که میدانیم شخصیت یکی از اجزای مهم قرارداد در همه سیستمهای حقوقی است. این مقاله تأثیر شخصیت را در دو سیستم حقوقی ایران و انگلیس موردِبررسی قرار میدهد. در برخی قراردادها شخصیت نقش مهمی را ایفاء می‌کند از قبیل نکاح و عطایا؛ اما در قراردادهای دیگر این تأثیر این‌گونه نیست. در ماده 201 ق.م ایران مقرر شده که «اشتباه در شخص طرف معامله به صحت معامله خلل وارد نمیآورد مگر درمواردی‌که شخصیت طرف علت عمده انعقاد عقد بوده باشد.» همچنین برطبق حقوق کامن‌لا علت، مهم است. به‌عبارت‌دیگر وقتی اشتباه در شخصیت طرفین رخ دهد به‌عنوان اشتباه در جوهر و اساسِ قرارداد است که میتواند همة این‌گونه قراردادها (قراردادهایی را که شخصیت علت عمدة انعقاد عقد است) را مخدوش نماید. زیرا در این قراردادها شخصیت از اجزای اساسی است که پایة انعقاد عقد را تشکیل میدهد و فقدان آن (نبودن شخصیت مقصود) موجب بطلان قرارداد میشود. این گفته دقیقاً مصداق گفتة فقهاست که ازاین‌مورد تعبیر به وصف جوهری و ذاتی میکنند.
کلیدواژه ها
- شخصیت
- قرارداد
- علت عمده
- اشتباه