ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی

ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی: هر کس پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم یا هریک از انبیاء عظام الهی را دشنام دهد یا قذف کند ساب النّبی است و به اعدام محکوم می‌شود.

تبصره ـ قذف هر یک از ائمه معصومین علیهم السلام یا حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها یا دشنام به ایشان در حکم سبّ نبی است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۶۱ قانون مجازات اسلامی
• ماده ۲۶۳ قانون مجازات اسلامی

توضیح واژگان

«سب» در واقع اهانتی شدید است اعم از اینکه نسبت شنیعی داده شود یا اینکه فرد از الفاظ رکیک استفاده کند؛ بنابراین اهانت اعم از سب است. گفتنی است مقدسات اسلام در غیر مصداق ذوی‌العقول، موضوع سب قرار نمی‌گیرند و اهانت به آنها از هر درجه ای که باشد، موجب تعزیر است. سب در لغت، به معنای دشنام است و ساب النبی در واقع دشنام دهنده به پیامبر است.

نکات تفسیری دکترین ماده 262 قانون مجازات اسلامی

مجازات اعدام، منحصر در ساب النبی نیست، بلکه سب امامان معصوم و سب فاطمه زهرا (س) و حتی سب همه انبیای الهی، مشمول این حکم می‌باشد.هرچند گفتنی است در مورد جواز یا عدم جواز قتل کسی که به یکی از ائمه یا یکی از اقوام پیامبر و حتی حضرت فاطمه اهانت کند، اختلاف نظر وجود دارد.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

در آیه ۳۳ سوره احزاب بر مشروعیت کشتن کسی که حضرت فاطمه را دشنام دهد یا قذف کند، استناد شده‌است به این دلیل که این آیه بر طهارت آن حضرت دلالت می‌کند.

سوابق و مستندات فقهی

کشتن دشنام دهنده به پیامبر، بر کسی که این دشنام را می‌شنود، واجب است در صورتی که بیم ضرر جانی، مالی یا ناموسی شدید وجود نداشته باشد. و کشتن او نیاز به اذن حاکم شرع ندارد.حتی بنابر تفسیر برخی گفته شده‌است کسی که مادر رسول خدا یا امامان معصوم را سب به قذف کند، مرتد است و کشته می‌شود. به عبارتی دیگر دشنام دادن امامان حرام است اما در اینکه نفس ناسزاگویی هرچند منشأ آن عداوت یا دشمنی نباشد (مثلا به دلیل غضب باشد) هم موجب ارتداد می‌شود یا تنها در صورت دشمنی، باعث ارتداد فرد می‌شود، اختلاف است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 262 قانون مجازات اسلامی

1. دشنام دادن یا قذف پیامبر اسلام یا هر یک از انبیاء الهی جرم محسوب می‌شود و مجازات آن اعدام است.
2. سب نبی به معنای دشنام دادن به پیامبر یا انبیاء الهی است.
3. دشنام یا قذف به ائمه معصومین یا حضرت فاطمه زهرا نیز در حکم سب نبی است و مجازات مشابهی دارد.
4. ماده به تفسیر و توجه به حرمت و جایگاه ویژه پیامبران، ائمه و حضرت فاطمه زهرا اختصاص دارد.
5. این ماده به حقوق کیفری اسلامی مربوط بوده و نشان از اهمیت احترام به مقدسات در این نظام حقوقی دارد.
6. تساوی در مجازات برای قذف یا دشنام به پیامبر و ائمه معصومین تاکید بر اهمیت حرمت آن‌ها در قانون است.

پایان نامه و رساله های مرتبط

• بررسی تطبیقی ساب النبی در قانون مجازات 1392 با فقه امامیه و فقه عامه

مقالات مرتبط

• حکمرانی و تنظیمگری پلتفرم‌های ویدئویی در ایران: از منازعه بر سر نهاد متولی تا تعدیل محتوا
• زمینه‌های ساختاری وقوع جرائم قضایی قضات ایران
• چالش حقوق کیفری ایران با آزادی بیان شهروندان

رویه های قضایی

• نظریه شماره 1964/96/7 مورخ 1396/08/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه