ماده ۴۴۰ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۴۰ قانون مدنی: خیار تدلیس بعد از علم به آن، فوری است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

  • «علم» در ماده ۴۴۰ قانون مدنی، به معنای اطمینان اجمالی یا تفصیلی از وقوع امری می باشد.[۱]
  • «فوری»، یعنی اولین وقت ممکن و مدتی متعارف که انسان در آن شرایط، امری را بدون وقفه انجام می‌دهد.[۲]

نکات تفسیری دکترین ماده ۴۴۰ قانون مدنی

اگر فریب خورده، پس از آگاهی از وجود خیار تدلیس، فوراً حق خود را اعمال ننماید؛ دیگر نمی‌تواند به خیار مزبور استناد نماید.[۳] ملاک تعیین فوریت خیار تدلیس، عرف است،[۴] بنابراین اگر فریب خورده، پس از آگاهی از تدلیس، در اولین فرصت، نسبت به اعمال حق فسخ خود اقدام ننماید؛ در این صورت چنین تأخیری را باید دال بر زوال حق فسخ وی و دلیل پایبندی بر عقد مزبور دانست.[۵]

نکات توضیحی ماده ۴۴۰ قانون مدنی

در رابطه با خیار تدلیس، اگر صاحب خیار، پس از آگاهی از حق فسخ، فوراً یا در زمانی کوتاه، نسبت به اعمال خیار مزبور اقدام ننماید؛ مرور زمان، موجب زوال حق فسخ او می‌گردد.[۶]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۴۴۰ قانون مدنی

  1. خیار تدلیس به معنای اختیار فسخ معامله به دلیل فریب و نیرنگ است.
  2. پس از آگاهی به وجود تدلیس، باید به سرعت حق خیار اعمال شود.
  3. فوریت به معنای آن است که تأخیر در اعمال خیار تدلیس ممکن است باعث سقوط آن شود.
  4. ماده ۴۴۰ قانون مدنی بر اهمیت اطلاع سریع و اقدام به موقع تأکید دارد.
  5. عدم فوریت ممکن است به معنای پذیرش وضعیت و یا از بین رفتن حق خیار تلقی شود.

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

پایان نامه و رساله های مرتبط

منابع

  1. ↑ نشریه داخلی کانون وکلای دادگستری مرکز، سال پنجم، شماره 17، خرداد ماه 1375. چاپ رشدیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1319432
  2. ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (جلد پنجم) (قواعد عمومی قراردادها، انحلال قرارداد، خیارات). چاپ 2. شرکت سهامی انتشار، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2918412
  3. ↑ مهدی شهیدی. حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین (1) (بیع، معاوضه، اجاره، جعاله، قرض، صلح). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 254896
  4. ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات به‌طور کلی، بیع و معاوضه). چاپ 17. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 529932
  5. ↑ اسداله لطفی. سلسله مباحث فقهی حقوقی (جلد اول) (عقد بیع). چاپ 1. خرسندی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3054304
  6. ↑ یداله بازگیر. قانون مدنی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (در خیارات و احکام راجع به آن) (مواد 396 الی 465). چاپ 2. فردوسی، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 70296


برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۴۴۰_قانون_مدنی&oldid=492439»