ماده ۴۷۳ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۷۳ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه داور پس از قبول داوری بدون عذر موجه از قبیل مسافرت یا بیماری و امثال آن در جلسات داوری حاضر نشده یا استعفا دهد و یا از دادن رأی امتناع نماید، علاوه بر جبران خسارات وارده تا پنج سال از حق انتخاب شدن به داوری محروم خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

داوری: داوری در لغت به معنای حکومت میان مردم و قضاوت آمده‌است و در اصطلاح می‌توان آن را انصراف متخاصمین از مرجع قضایی به اعتبار نهاد توافقی برای رسیدگی به ماهیت دعوی تعریف نمود.

پیشینه

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۶۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در صورت نبود عذر موجه در هر یک از موارد مذکور در این ماده داور مسئول جبران خسارت طرفین بوده و همچنین تا پنج سال از حق انتخاب شدن به داوری حتی با تراضی طرفین، محروم خواهد شد. لذا داور موظف است ترتیب رسیدگی را بر اساس مواد ۴۷۳ تا ۴۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی و همچنین مواد ۴۸۵ و ۴۸۶ قانون مذکور رعایت نماید.

در مورد جواز قبولی مجدد داور پس از استعفا اختلاف نظر وجود دارد، عده ای معتقدند چنین داوری حق مداخله در داوری را ندارد چرا که اصل بر منع مداخله در اختلاف می‌باشد، عده ای دیگر معتقد به جواز به قبولی مجدد می‌باشند چرا که منبع اصلی اختیارات داور اراده طرفین می‌باشد و مادامی که این اراده موجود است داور می‌تواند انجام وظیفه نماید.

رویه‌های قضایی

• نظریه‌ی شماره 7/99/2027 مورخ 1400/02/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره وضعیت عدم توافق طرفین درباره تعداد داوران در قرارداد داوری
• نظریه شماره 7/94/804 مورخ 1399/06/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره لازم الاتباع بودن آیین نامه حق الزحمه داوری برای دادگاه

مقالات مرتبط

مداخلة دادگاه در تعیین داور، آسیب شناسی قانون، رویة قضایی و ارائة الگو