ماده ۷۹۵ قانون مدنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۷۹۵ قانون مدنی: هبه عقدی است که به موجب آن یک نفر مالی را مجاناً به کس دیگری تملیک میکند، تملیککننده واهب، طرف دیگر را متهب، مالی را که مورد هبه است عین موهوبه میگویند.
مواد مرتبط
نکات تفسیری دکترین ماده 795 قانون مدنی
جهت تحقق هبه، ضمن اینکه باید چیزی از دارایی واهب کم گردد، بدون اینکه عوضی در برابر آن قرار گیرد؛ بایستی چیزی نیز به دارایی متهب اضافه شود، عمل حقوقی مزبور، دلالت بر تملیک رایگان مال داشته و به نوعی میتوان آن را «انتقال حق» نامید. بدون شک، بدون عوض بودن هبه، به تنهایی برای شناسایی مفهوم این عقد کافی نیست؛ زیرا احتمال دارد که نتیجه اشتباهی به وجود آید، باید افزایش و کاستیهای صدرالاشاره، با رضایت طرفین باشد تا مستوجب عنوان استیفای ناروا و بدون جهت نگردد.[۱]
سوابق و مستندات فقهی
سوابق و مستندات فقهی
جهت اعتبار هبه، عین موهوب باید معین و معلوم باشد.[۲]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 795 قانون مدنی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- هبه یک عقد است.
- در هبه، مالی به صورت مجانی انتقال داده میشود.
- کسی که مال را تملیک میکند "واهب" نام دارد.
- کسی که مال به او تملیک میشود "متهب" نامیده میشود.
- مالی که موضوع هبه است "عین موهوبه" نامیده میشود.
رویه های قضایی
- رای دادگاه درباره پذیرش رجوع زوجه از هبه مهریه که مال کلی در ذمه زوج بوده (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۴۰۱۲۵۷)
- رای دادگاه درباره تلقی بیع بدون پرداخت عوض به عنوان هبه (دادنامه شماره ٩٢٠٩٩٧٠٢٢٠٤٠١١٣١)
- رای دادگاه درباره استرداد طلاجات دوران نامزدی منتهی به ازدواج (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۲۱۳۱۲۰۰۱۵۴)
- رای دادگاه درباره احراز قبض عین در عقد هبه (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۰۲۸۵)
- رای دادگاه درباره احراز قبض عین موهوبه (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۹۰۱۴۳۳)
مقالات مرتبط
- عقد در آیینه اندیشه «استاد جعفری لنگرودی»
- تحلیل حقوقی اَشکال مختلف بخشیدن مهریه با تأکید بر ابزارهای تفسیر اراده زوجین
منابع
- ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت). چاپ 7. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2775664
- ↑ میرزاابوالقاسم قمی و عیسی (ترجمه) ولایی. جامع الشتات کتاب الهبات و الوصایا (جلد دوم). چاپ 1. دانشگاه حقوق و علوم سیاسی، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3876928