ماده 19 قانون نحوه و اگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۹ قانون نحوه و اگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸/۰۶/۲۵: آن قسمت از اراضی ساحلی که در آنها اقدامات عمرانی انجام نیافته و بصورت طبیعی باقی مانده است با رعایت قانون اراضی مستحدثاث و ساحلی وسیله ادارات ثبت از حریم و اراضی مستحدثه متعلق به دولت و از اراضی دایر و بایر و منابع ملی تفکیک میگردد.

مالکین و متقاضیان ثبت یا اشخاصی که این قبیل اراضی رسما بآنها منتقل شده باشد، در صورتیکه ظرف سه سال از تاریخ تصویب این قانون نسبت به عمران و بهره برداری متناسب از آنها اقدام ننمایند، اراضی احیاء نشده آنان بترتیب مذکور در ماده ۹ در اختیار وزارت کشاورزی و عمران روستائی قرار میگیرد تا با تصویب هیئت وزیران برای استفاده عمومی اختصاص داده شود.

تبصره – اجرای این ماده موافق آئین نامه ای خواهد بود که وسیله وزارت کشاورزی و عمران روستائی تهیه و بتصویب هیئت دولت خواهد رسید.