ماده 1 قانون طرز جلوگیری از تصرف عدوانی مصوب 1309

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱ قانون طرز جلوگیری از تصرف عدوانی مصوب ۱۳۰۹ مصوب ۱۳۰۹,۰۲,۱۴: منسوخه ۲۴/۰۲/۱۳۳۹ - در هر مورد که کسی مال منقولی را از تصرف متصرف بدون رضایت او خارج مینماید یا مزاحم استفاده متصرف میشود مامورین شهربانی در داخل شهرها و مامورین ژاندارمری در خارج شهر و در صورت نبودن آنها فرماندار و بخشدار محل مکلف هستند از مزاحمت و اقداماتی که برای تصرف عدوانی می شود جلوگیری نمایند اگرچه عمل مزبور باستناد ادعاء حقی نسبت بآن مال باشد.

هر گاه کسی مال غیر منقولی را از تصرف متصرف بدون رضایت او خارج نماید و یا مزاحم استفاده متصرف بشود مامورین مذکور مکلف هستند بتقاضای شاکی رسیدگی و جریان را بدادستان شهرستان محل و در نقاطی که دادگاه بخش مستقل یا دادگاه سیار وجود دارد بآن دادگاهها که در این مورد قایممقام دادستان محسوب میشوند اطلاع داده و طبق نظر مراجع مزبور اقدام نمایند.

هر گاه بسبب تجاوز بیم وقوع جنحه یا جنایتی برود مامورین مزبور باید فورا از وقوع هر گونه جرمی جلوگیری کرده و نتیجه اقدامات خود را بدادستان محل اطلاع دهند و طبق نظر او اقدام نمایند.