ماده 33 قانون تجارت الکترونیکی

ماده 33 قانون تجارت الکترونیکی:

فروشندگان كالا و ارائه دهندگان خدمات بايستي اطلاعات مؤثر در ‌تصميم ‌گيري مصرف ‌كنندگان جهت خريد و يا قبول شرايط را از زمان مناسبي قبل از عقد ‌در اختيار مصرف كنندگان قرار دهند. حداقل اطلاعات لازم، شامل موارد زير مي ‌باشد:

‌الف - مشخصات فني و ويژگيهاي كاربردي كالا و يا خدمات.

ب - هويت تأمين كننده، نام تجاري كه تحت آن نام به فعاليت مشغول مي ‌باشد و ‌نشاني وي.

ج - آدرس پست الكترونيكي، شماره تلفن و يا هر روشي كه مشتري در صورت نياز ‌بايستي از آن طريق با فروشنده ارتباط برقرار كند. ‌

د - كليه هزينه ‌هائي كه براي خريد كالا بر عهده مشتري خواهد بود (‌از جمله قيمت ‌كالا و يا خدمات، ميزان ماليات، هزينه حمل، هزينه تماس).

‌هـ - مدت زماني كه پيشنهاد ارائه شده معتبر مي ‌باشد.

‌و - شرايط و فرايند عقد از جمله ترتيب و نحوه پرداخت، تحويل و يا اجرا، فسخ، ‌ارجاع، خدمات پس از فروش.

مواد مرتبط

• ماده 2 قانون تجارت الکترونیکی

توضیح واژگان

کالا: عبارت است از چیزی که ارزش اقتصادی داشته و قابل تقویم به پول باشد.

خدمات: سلسله عملیاتی است که ایجاد ارزش تازه می کند.

مصرف کننده: هر شخص حقیقی یا حقوقی است که به منظوری جز تجارت یا شغل حرفه ای به خرید کالا یا خدمت اقدام می کند.

تامین کننده: عبارت از شخصی است که بنا به اهلیت تجاری،‌صنفی یا حرفه‌ای فعالیت می‌کند.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در حقوق کشور ایران، به دلیل سکوت قانون مدنی، قانون تجارت الکترونیک و قانون مصرف کنندگان، نمی توان ارائه نکردن اطلاعات را دارای ضمانت اجرای قراردادی (همچون حق فسخ برای مصرف کننده) دانست.

در جرم خودداری از ارائه حداقل اطلاعات ضروری به مصرف کننده در قانون تجارت الکترونیک، اطلاعات موضوع جرم شامل یک یا چند مورد زیر است:

• مشخصات فنی و ویژگی های کاربردی کالا یا خدمات
• هویت تامین کننده، نام تجاری که تحت ان نام به فعالیت مشغول می باشد و نشانی وی.
• ادرس پست الکترونیکی، شماره تلفن و یا هر روشی که مشتری در صورت نیاز بایستی از ان طریق با فروشنده ارتباط بر قرار کند.
• کلیه هزینه هایی که برای خرید کالا بر عهده مشتری خواهد بود (از جمله قیمت کالا یا خدمات، میزان مالیات، هزینه حمل، هزینه تماس)
• مدت زمانی که پیشنهاد ارائه شده معتبر می باشد.
• شرایط و فرایند عقد از جمله ترتیب و نحوه پرداخت، تحویل و یا اجرا، فسخ، ارجاع، خدمات پس از فروش.

تعهد به دادن اطلاعات، شامل ارائه اطلاعات لازم و خودداری از اطلاعات غلط است.

مقررات حمایت از مصرف کننده، تعهداتی همچون اعلام «مشخصات فنی و ویژگی های کاربردی کالا و یا خدمات» را به تامین کننده تحمیل می کند.

در جرم خودداری از ارائه حداقل اطلاعات ضروری به مصرف کننده در قانون تجارت الکترونیک، عمل مرتکب خودداری از ارائه حداقل اطلاعات موثر در تصمیم گیری به مصرف کنندگان کالا یا خدمات است که به صورت ترک فعل خودداری از انجام الزامات مورد نظر قانونگذار در زمان و با کیفیت مورد نظر مقنن، محقق می شود.

نکات توضیحی

این مدت شامل زمان لازم برای ارسال ایجاب، زمان لازم برای اتخاذ تصمیم و واکنش مخاطب و در سیستم هایی عقد با وصول قبولی محقق می شود، زمان لازم برای وصول و دریافت قبول است.

مقالات مرتبط

• حقوق و تکالیف متعاملین در بیع الکترونیک
• تعهدات فروشنده در انطباق مادی کالاهایی با عناصر دیجیتالی در دستورالعمل اتحادیه اروپا 2019 و وضعیت آن در حقوق ایران

• مسئولیت ‌مدنیِ فروشگاه‌های اینترنتی در حقوق ایران و مطالعة تطبیقی موردی در اتحادیة اروپا
• شناخت تاجر حقیقی از منظر لایحۀ تجارت سال 1391 با نگاهی به مفاهیم متناظر در قانون تجارت و قانون تجارت الکترونیکی
• روش‌های انصراف از قراردادهای الکترونیکی در قانون تجارت الکترونیکی ایران