ماده 39 قانون کار

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 39 قانون کار: مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه وقت و یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده به کار اشتغال دارند به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت می‌شود.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 39 قانون کار

سوالی که مطرح است اینکه آیا شمول قانون کار صرفاً نسبت به شاغلین تمام وقت می باشدد و یا افرادی نیز که دارای کار پاره وقت می باشند و ساعات کار آنان چند ساعت، نیمی از ساعات کار مصوب و یا بیشتر از آن باشد بدلیل کمتر بودن ساعات کار آنان از شاغلین تمام وقت، مشمول قانون کار می باشند یا خیر؟

در پاسخ سوال مذکور یادآور میشود ضابطه و تشخیص کارگر نوع رابطه حقوقی او با طرف دیگر است و تمام وقت یا نیمه وقت بودن شغل تأثیری در آن ندارد.[۱]

نکات توضیحی ماده 39 قانون کار

اگر فردی بصورت نیمه وقت بعنوان مشاور مشغول به کار شود مشمول ماده 39 خواهد شد و حقوق و مزایای خود را به نسبت ساعات کار باید دریافت کند ولی علی الاصول مشاورینی که در هفته ساعات محدود و معینی را طبق قرارداد خاص با یک کارگاه همکاری می کنند، نباید مشمول این حکم قرار گیرند و شرایط مذکور در قرارداد مشاوره، باید حاکم بر روابط آنها با واحد باشد.[۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 39 قانون کار

  1. مزد و مزایای کارگران نیمه‌وقت بر اساس ساعات کار محاسبه می‌شود.
  2. برای کار کمتر از ساعات قانونی، پرداخت حقوق به نسبت ساعات انجام کار انجام می‌گیرد.
  3. پرداخت مزد به نسبت ساعات کار واقعی در نظر گرفته می‌شود.
  4. ساعات کار قانونی به عنوان معیار محاسبه مزد و مزایا مد نظر است.

منابع

  1. غلامرضا موحدیان. حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران). چاپ 4. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1753124
  2. محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4200128