ماده 92 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 92 قانون امور حسبی: بعد از زوال قیمومت قیم مسئول حفظ اموال محجور است تا به تصرف شخصی که باید تصرف نماید بدهد.

توضیح واژگان

قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می گردد؛ قیم گویند.[۱]

محجور: به کسی که حق تصرف در اموالش را ندارد، محجور گویند.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

آن چه از ماده 92 قانون امور حسبی مشخص است، وظیفه قیم بعد از زوال قیمومت محدود به حفاظت از اموال است و شامل سایر تکالیفی که قیم در اداره دارایی مولی علیه دارد نمی شود.[۳]

انتقادات

در ماده 92 قانون امور حسبی در صورتی که استعفای قیم پذیرفته نشود اما قیم محجور را رها نماید و موجب خسارت وی شود، ضمانت اجرایی درنظر گرفته نشده است و فقط به جهت تقصیر می توان وی را مسئول جبران خسارت دانست.[۴]

منابع

  1. محمدحسین ساکت. حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی). چاپ 1. جنگل، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1270836
  2. احمد داودی. حجر و قیمومت. مجموعه حقوقی، سال ششم، ش8، 1321.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5090872
  3. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب). چاپ 7. شرکت سهامی انتشار، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4197828
  4. علی عباس حیاتی. حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین). چاپ 1. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5064312