نظریه شماره 1309/95/7 مورخ 1395/06/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۱۳۰۹/۹۵/۷
شماره پرونده	۸۳۸-۱/۱۲۷-۹۵
تاریخ نظریه	۱۳۹۵/۰۶/۰۳

استعلام: چنانچه اصحاب دعوی بالاستقلال با درخواست سازش طی دادخواستی از دادگاه درخواست سازش نموده اند تکلیف دادگاه چیست؟

۱- آیا با توجه به مواد ۱۸۶ و۱۸۷ از قانون آیین دادرسی مدنی و الفاظ و عبارت ذکر شده در آن می توان چنین درخواستی را پذیرفت و بر اساس آن دادگاه تعیین وقت و طرفین را برای سازش دعوت نماید و در صورت سازش نسبت به تنظیم صورت جلسه سازش و متعاقب آن صدور گزارش اصلاحی اقدام نماید این در حالی است که سازش علی الظاهر فرع بر تخاصم و ترافع است رفع الی الحاکم و در موضوع طرح شده اساسا ترافع و تخاصم در پرونده محقق نشده است

۲- چنانچه طرفین به هر دلیل سازش ننموده اند تصمیم دادگاه چیست صدور قرار یا دستور بایگانی شدن پرونده یا صدور قرار رد درخواست شازش و ...؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱-با توجه به مقررات ماده ۱۸۶ قانون آئین دادرسی در امور مدنی درخواست سازش بدون طرح دعوا فاقد منع قانونی است و در صورتی که درخواست سازش منتهی به صلح و سازش شود، با توجه به اینکه مطابق ماده ۷۵۲ قانون مدنی صلح لزوما فرع بر وقوع تنازع نمی باشد بلکه می تواند به جهت جلوگیری از تنازع احتمالی در آینده انجام گیرد، فاقد اشکال است.

۲-برابر ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی در امور مدنی در صورتی که دادگاه احراز نماید طرفین حاضر به سازش نیستند آنان را برای طرح دعوا ارشاد خواهد کرد، بنابراین، در صورت عدم سازش بین طرفین مطابق ماده یاد شده دادگاه ضمن ارشاد مدعی به طرح دعوا پرونده را بایگانی می نماید و صدور قرار رد درخواست امکانپذیر نیست. زیرا درخواست متقاضی برابر ماده ۱۸۶ همان قانون، دعوت از طرف او برای سازش بوده است که این درخواست انجام شده است اما منتهی به سازش نگردیده و رد آن فاقد وجاهت است.