نظریه شماره 7/93/3114 مورخ 1393/12/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۳/۳۱۱۴
شماره پرونده	۲۰۵۰‏-‎۱۶۹‏-‎۹۳
تاریخ نظریه	۱۳۹۳/۱۲/۱۲

نظریه شماره ۷/۹۳/۳۱۱۴ مورخ ۱۳۹۳/۱۲/۱۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تعریف ضابطان دادگستری در مادّه ۲۸ قانون آئین دادرسی کیفری مصّوب۱۳۹۲ آمده و مادّه ۲۹ این قانون هم ضابطان عام و خاص را مشخص نموده است. طبق بند الف این مادّه، ضابطان عام؛ شامل فرماندهان ، افسران و درجه داران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران که آموزش مربوطه را دیده باشند، است. بنابراین، مقنن در قانون اخیر که پس از لازم الاجراء شدن، طبق مادّه۵۷۰ آن قانون ناسخ تمام قوانین مغایر قبلی است، در مقام بیان ضابط بودن افراد مرتبط با نیروی انتظامی، فقط فرماندهان ، افسران و درجه­ داران این نیرو را واجد این عنوان دانسته و حتی در تبصره همین مادّه، کارکنان وظیفه را از شمول ضابط بودن خارج نموده است؛ لذا نمی­توان هیچ فرد یا نهاد دیگری را که به نحوی وابسته به نیروی انتظامی است ضابط قوه قضائیه محسوب نمود و آنچه در بند ۵ مادّه۱۵ آئین دادرسی کیفری ۱۳۷۸ و بند ب مادّه ۲۹ قانون جدید (آْئین دادرسی کیفری مصّوب۱۳۹۲) به عنوان ضابطین خاص آمده، منصرف از نیروی انتظامی و وابستگان به آن است، به علاوه در تبصره۳ مادّه۲۳ قانون استخدام ناجا مصّوب ۱۳۸۲، به بهره­گیری از مشارکت­های مردمی در تحکیم و توسعه نظم وامنیت اجتماعی تحت عنوان«پلیس افتخاری» و پلیس محلی اشاره شده، از تعریف قانونی ضابطان دادگستری خارج است.