نظریه شماره 7/97/199 مورخ 1397/02/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۷/۱۹۹
شماره پرونده	۹۷-۱۸۶/۲-۱۹۹
تاریخ نظریه	۱۳۹۷/۰۲/۰۹

استعلام: جرایمی که صرفا مجازات آن انفصال موقت از خدمات دولتی است ماده ۵۷۶ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات مصوب ۱۳۷۵ آیا درجه هفت محسوب می شوند یا با توجه به مدت محرومیت فرد از اشتغال، حسب مورد درجه آن بر طبق ماده ۱۹ و بند چ ماده ۲۶ و تبصره یک ماده ۲۶ق م ا مصوب ۱۳۹۲ تعیین خواهد شد؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با توجه به بند چ ماده ۲۶ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ و تبصره ۱ همین ماده، انفصال از خدمات دولتی و عمومی، اعم از دائم یا موقت، فی الواقع یکی از موارد محرومیت از حقوق اجتماعی است که گاه به صورت مجازات اصلی و گاه تبعی یا تکمیلی اعمال می شود. بنابراین، چنانچه جرمی موجب انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی باشد، با توجه به تقسیم بندی جرایم تعزیری طبق ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی مذکور، درجه ۴ محسوب می شود و اگر موجب انفصال موقت باشد، با توجه به مدت آن، حسب مورد در درجات ۵، ۶ یا ۷ قرار می گیرد و ماده ۲۰ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی ۱۳۹۴ هم مؤید این مطلب است. مجازات انفصال از خدمات دولتی به مدت ۶ ماه تا یکسال نیز بر اساس شاخص های ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ و تبصره های آن، درجه ۶ محسوب می شود و با صدور کیفرخواست، در دادگاه رسیدگی می شود