نظریه شماره 7/97/3091 مورخ 1397/12/04 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/97/3091
شماره نظریه۷/۹۷/۳۰۹۱
شماره پرونده۹۷-۱۶۸-۳۰۹۱
تاریخ نظریه۱۳۹۷/۱۲/۰۴

نظریه شماره ۷/۹۷/۳۰۹۱ مورخ ۱۳۹۷/۱۲/۰۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: با توجه به مواد ۲۷۴ و ۲۷۵ قانون آیین دادرسی­کیفری ۱۳۹۲، در خصوص موارد صدور قرار موقوفی تعقیب، چنانچه دادگاه تحقیقات انجام شده در پرونده را از هر حیث کامل بداند و پرونده معد صدور قرار جلب به دادرسی باشد، با نقض قرار موقوفی تعقیب، مبادرت به صدور قرار جلب به دادرسی می­نماید؛ اما چنانچه دادگاه تحقیقات دادسرا را کامل نداند و بدون رفع نواقص امکان اظهارنظر نداشته باشد، بدون نقض قرار، تکمیل تحقیقات را مطابق قسمت دوم ماده ۲۷۴ قانون فوق­الذکر از دادسرا خواسته و یا رأساً اقدام به تکمیل تحقیقات می­نماید و در صورت ارجاع به دادسرا، دادسرا مطابق ماده ۲۷۵ قانون یاد شده اقدام می­نماید؛ همچنین در صورتی که قرار موقوفی تعقیب صادره را منطبق با قانون ندانست (مانند این که موضوع اتهام را مشمول مرور زمان نداند) در این صورت به استناد ماده ۲۷۷ قانون یاد شده نسبت به نقض قرار مزبور اقدام و پرونده را جهت انجام تحقیقات لازم و اتخاذ تصمیم مقتضی به دادسرا اعاده می­نماید. بنابراین منظور از "تصمیم مقتضی" در ماده ۲۷۷ قانون یاد شده صدور قرار نهایی پس از اتمام تحقیقات لازم است.