نظریه شماره 7/97/322 مورخ 1397/02/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

استعلام: با توجه به مواد ۹۲ و۳۱۳ و ماده و تبصره های ماده ی ۳۳۹ قانون آئین دادرسی کیفری چنانچه موضوعی که قابلیت ارجاع به دادیاری را داشته باشد از سوی دادستانی به یکی از شعب دادیاری ارجاع و تحقیقات مفصلی از سوی آن شعبه در خصوص موضوع ارجاع انجام شود و حتی در برخی مواقع آماده ی اخذ تصمیم نهایی شده باشد و سپس اتهام جدیدی از همان نوع و علیه همان متهم به یکی از شعب بازپرسی ارجاع گشته و قبل از هرگونه تحقیقی توسط بازپرس یا پس از انجام تحقیقات بسیار اندکی و کم حجم توسط آن مقام تقاضای ارجاع توامان هر دو پرونده شود آیا دادستانی می تواند هر دو پرونده را با توجه به اشراف بیشتر دادیار به ایشان ارجاع کند یا الزاما می بایست هر دو موضوع به بازپرس ارجاع گردد؟

شماره نظریه	۷/۹۷/۳۲۲
شماره پرونده	۹۶-۱۶۸/۱-۲۱۸۷
تاریخ نظریه	۱۳۹۷/۰۲/۲۶

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با عنایت به صراحت صدر ماده ۹۲ اصلاحی۲۴/۳/۱۳۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری که برابرآن، تحقیقات مقدماتی تمام جرائم بر عهده بازپرس است و مستفاد از ماده ۳۱۳ همان قانون مبنی بر رسیدگی توأمان به اتهامات متعدد متهم،درفرض سؤال که تحقیقات راجع به برخی از اتهامات یک متهم از سوی دادیار انجام شده و برخی دیگر به بازپرس ارجاع شده باشد، دادستان مجاز به اخذ پرونده از بازپرس و ارجاع آن به دادیار نیست و بالعکس باید پرونده ارجاعی به دادیار در اختیار بازپرس قرار گیرد، هر چند که دادیار تحقیقات را زودتر شروع کرده و اشراف بیشتری به پرونده داشته باشد.