ماده ۷۱۲ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۷۱۲ قانون مدنی''': هر گاه مضمون‌له فوت شود و ضامن وارث او باشد حق رجوع به مضمون‌عنه دارد.

== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==

مطابق مفهوم این ماده چنانچه دین ضامن بر اثر مالکیت ما فی الذمه ساقط شود، وی می‌تواند به مضمون عنه رجوع کند<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=98236|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=26}}</ref> و در فرض دیگر اگر دین مضمون عنه به علت مالکیت ما فی الذمه ساقط شود، از آن جا که وی مدیون اصلی بوده، مانند آن است دین خود را پرداخت کرده باشد که در این صورت ذمه ضامن نیز بری می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد دوم) (قواعد عمومی قرادادها)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=236084|صفحه=|نام۱=سیدحسین|نام خانوادگی۱=صفایی|چاپ=9}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=عقد ضمان|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=507084|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی بجنوردی|چاپ=1}}</ref> همچنین بدیهی است که در صورت فوت مضمون له چنانچه ضامن وارث او باشد، می‌تواند به مدیون اصلی مراجعه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اساس در قوانین مدنی (المدونه)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1442712|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>

== سوابق و مستندات فقهی ==

در فقه این فرض نیز در نظر گرفته شده‌است که زمانی که مضمون له فوت می‌کند و ضامن وارث اوست در این فرض ضامن چیزی نمی‌پردازد ولی در واقع به همان میزان از میراث او کاسته می‌شود و با تملک ما فی الذمه خود، بری می‌شود و حق رجوع به مضمون عنه را دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=عقد ضمان|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=507088|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی بجنوردی|چاپ=1}}</ref>

«در این ماده مسامحه در تعبیر شده‌است و کلمه منحصر در این ماده ذکر نشده‌است در صورتی که می‌بایستی فید شود»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=204048|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref>

* پدر مضمون له و پسر ضامن است با فوت پدر پسر بابت سهم الارث خود از ترکه طلبکار می‌شود و بابت ضمانت خود به پدر بدهکار است در این صورت پسر به دو اعتبار هم طلبکار است هم بدهکار که در نتیجه مالکیت ما فی الذمه پدید آمده و تهاتر می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد هفتم) (عقود معین-بخش دوم) (شرکت، ودیعه، عاریه، وکالت، ضمان عقدی، حواله، کفالت، رهن، هبه)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4845444|صفحه=|نام۱=پرویز|نام خانوادگی۱=نوین|چاپ=2}}</ref>

* اگر ضامن فوت شود و مضمون له وارث او باشد، مانند صورت قبل مضمون له حق رجوع به مضمون عنه خواهد داشد؛ زیرا از نظر وراثت داین از مدیون، مالکیت ما فی الذمه حاصل می‌گردد و در حکم ایفای دین می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کارگاه آموزش حقوق (جلد سوم) شرکت-صلح-ضمان عقدی-ضمان قهری|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2764472|صفحه=|نام۱=صحبت اله|نام خانوادگی۱=سلطانیان|چاپ=1}}</ref>