ماده 238 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(افزودن بخشنامه مرتبط به ماده 238 قانون مالیات های مستقیم و اصلاح پاره ای از موارد از جنبه شکلی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:


== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
از نکات مورد توجه در این ماده و ماده 239 ق.م.م آن است که اساسا لازمه رسیدگی به اختلاف مالیاتی توسط هیات حل اختلاف مالیاتی مبتنی بر درخواست کتبی مودی بر مبنای رسیدگی به ادله، مستندات و مدارک او از سوی اداره امور مالیاتی و یا اعتراض '''کتبی''' مودی به اداره امور مالیاتی قرار داده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6402752|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> '''مراجع دادرسی''' پس از تعیین صلاحیت آنها در رسیدگی به یک امر دعوی اختلافی، اقدام به تشخیص این امر می‌نمایند که کدام مرجع دادرسی یا دادگاه از نظر محلی، در کدام نقطه از کشور صلاحیت نسبی یا [[صلاحیت محلی|محلی]] در رسیدگی به دعوا یا اختلاف را دارا می‌باشند. آنچه از این ماده و ماده 239 می‌توان استنباط نمود آن است که در امور مالیاتی، [[صلاحیت نسبی]] در دارسی مالیاتی، با هیات حل اختلاف مالیاتی اداره امور مالیاتی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403468|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> همچنین بنا بر این ماده، حق بر داشتن وکیل در این ماده به صراحتا پذیرفته شده است. چراکه داشتن وکیل در مراجع دادرسی مالیاتی یک اصل و قاعده حقوق عمومی و یک حق بنیادین و بشری مودیان مالیاتی به شمار می‌رود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403756|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref>
از نکات مورد توجه در این ماده و ماده 239 ق.م.م آن است که اساسا لازمه رسیدگی به اختلاف مالیاتی توسط هیات حل اختلاف مالیاتی مبتنی بر درخواست کتبی مودی بر مبنای رسیدگی به ادله، مستندات و مدارک او از سوی اداره امور مالیاتی و یا اعتراض '''کتبی''' مودی به اداره امور مالیاتی قرار داده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6402752|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> '''مراجع دادرسی''' پس از تعیین صلاحیت آنها در رسیدگی به یک امر دعوی اختلافی، اقدام به تشخیص این امر می‌نمایند که کدام مرجع دادرسی یا دادگاه از نظر محلی، در کدام نقطه از کشور صلاحیت نسبی یا [[صلاحیت محلی|محلی]] در رسیدگی به دعوا یا اختلاف را دارا می‌باشند. آنچه از این ماده و ماده 239 می‌توان استنباط نمود آن است که در امور مالیاتی، [[صلاحیت نسبی]] در دارسی مالیاتی، با هیات حل اختلاف مالیاتی اداره امور مالیاتی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403468|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> همچنین بنا بر این ماده، حق بر داشتن وکیل در این ماده به صراحتا پذیرفته شده است. چراکه داشتن وکیل در مراجع دادرسی مالیاتی یک اصل و قاعده حقوق عمومی و یک حق بنیادین و بشری مودیان مالیاتی به شمار می‌رود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403756|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref>بنا بر این ماده و ماده 239 ق.م.م لازمه رسیدگی به اختلاف مالیاتی توسط هیات حل اختلاف مالیاتی، درخواست کتبی مودی مبتنی بر رسیدگی به ادله، مستندات و مدارک او از سوی اداره امور مالیاتی و یا اعتراض '''کتبی''' مودی به اداره امور مالیاتی است.بنا بر این ماده مسئولین مجری ماده 238 قانون مالیات های مستقیم شامل رئیس امور مالیاتی، معاون مدیرکل و مدیرکل می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی علمی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403980|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=غفارزاده|چاپ=1}}</ref> همچنین در مواردی که برگ تشخیص مالیات به مودی به صورت [[ابلاغ قانونی|قانونی ابلاغ]] شده باشد و مودی اقدامی را بنابر '''ماده 239''' انجام نداده باشد، در حکم معترض به برگ تشخیص، شناخته شده که در این مورد و در مواردی که مودی در موعد قانونی مقرر از تاریخ ابلاغ کتبا به برگ تشخیص اعتراض می‌کند، پرونده جهت رسیدگی به [[هیات حل اختلاف مالیاتی]] ارجاع می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی علمی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403988|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=غفارزاده|چاپ=1}}</ref>
 
بنا بر این ماده و ماده 239 ق.م.م لازمه رسیدگی به اختلاف مالیاتی توسط هیات حل اختلاف مالیاتی، درخواست کتبی مودی مبتنی بر رسیدگی به ادله، مستندات و مدارک او از سوی اداره امور مالیاتی و یا اعتراض '''کتبی''' مودی به اداره امور مالیاتی است.
 
بنا بر این ماده مسئولین مجری ماده 238 قانون مالیات های مستقیم شامل رئیس امور مالیاتی، معاون مدیرکل و مدیرکل می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی علمی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403980|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=غفارزاده|چاپ=1}}</ref>
 
'''مراحل اجرای مقررات ماده 238:'''
 
1- ابلاغ برگ تشخیص/مطالبه به مودی
 
2- اعتراض کتبی ظرف 30 روز از تاریخ ابلاغ توسط مودی یا وکیل
 
3- ثبت اعتراض
 
4- رسیدگی به اعتراض ظرف مدت مشخص 30 روز از تاریخ ثبت اعتراض به وسیله مسئولین مربوط
 
5- در حالت رد درخواست، اگر ادله و مندرجات و اسناد در جهت رد برگ تشخیص کافی باشد، مسئول ذی ربط آن را رد و مراتب را ظهر برگ تشخیص درج و امضاء می‌نماید.
 
6- در حالت تایید درخواست، اگر ادله، اسناد و مدارک را موثر در در تعدیل  ماخذ مالیات تشخیص دهد و نظر او با موافقت مودی همراه شود، مراتب در ظهر برگ تشخیص نوشته و به امضای مسئول مربوطه و مودی خواهد رسید که در این حالت توافق رخ داده است.
 
7- در حالت عدم تشخیص تاثیر ادله و مدارک برای رد برگ تشخیص، توسط مسئول مربوطه، مراتب مستدل در ظهر برگ تشخیص منعکس شده و به امضای مسئول مربوط و مودی خواهد رسید.
 
8 - در مواردی که برگ تشخیص مالیات به مودی به صورت [[ابلاغ قانونی|قانونی ابلاغ]] شده باشد و مودی اقدامی را بنابر '''ماده 239''' انجام نداده باشد، در حکم معترض به برگ تشخیص، شناخته شده که در این مورد و در مواردی که مودی در موعد قانونی مقرر از تاریخ ابلاغ کتبا به برگ تشخیص اعتراض می‌کند، پرونده جهت رسیدگی به [[هیات حل اختلاف مالیاتی]] ارجاع می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی علمی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403988|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=غفارزاده|چاپ=1}}</ref>


== آیین‌نامه، دستور العمل و بخشنامه مرتبط ==
== آیین‌نامه، دستور العمل و بخشنامه مرتبط ==
۱۲۱

ویرایش

منوی ناوبری