رای وحدت رویه شماره 672 مورخ 1383/10/01هیات عمومی دیوان عالی کشور (طرح دعوای خلع ید از زمین قبل از احراز و اثبات مالکیت قابل استماع نیست): تفاوت میان نسخه‌ها

'''رای وحدت رویه شماره ۶۷۲ مورخ ۱۳۸۳/۱۰/۰۱هیئت عمومی دیوان عالی کشور (طرح دعوای خلع ید از زمین قبل از احراز و اثبات مالکیت قابل استماع نیست):'''[[خلع ید]] از [[مال غیرمنقول|اموال غیرمنقول]] فرع بر [[مالکیت]] است، بنابراین طرح [[دعوی|دعوای]] [[خلع ید]] از زمین قبل از احراز و [[اثبات مالکیت]] قابل استماع نیست. بنا به مراتب و با توجه به مواد ۴۶، ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت اسناد و املاک [[رای]] شعبه پنجم [[دادگاه تجدیدنظر استان]] به نظر اکثریت اعضا [[هیئت عمومی دیوان عالی کشور]] که با این نظر انطباق دارد صحیح و قانونی تشخیص می‌شود. این رای بر طبق [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امورکیفری]]، درموارد مشابه برای شعب [[دیوان عالی کشور]] و [[دادگاه|دادگاه‌ها]] لازم‌الاتباع است.