نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 23 مورخ 1344/07/26 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد)

'''رای وحدت رویه شماره ۲۳ مورخ ۱۳۴۴/۰۷/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد):''' در موضوع اختلاف رویه حال میان شعبه اول و شعبه دوم [[دیوان عالی کشور]] راجع به استحقاق یا عدم استحقاق مطالبه [[اجور]] در مدت [[خیار]] از طرف [[انتقال گیرنده]] در [[معامله با حق استرداد]] نظر به [[ماده ۳۴ اصلاحی قانونی ثبت مصوب ۱۳۲۰|ماده (۳۴) اصلاحی قانونی ثبت مصوب مردادماه ۱۳۲۰]] که به موجب آن اصل وجه [[ثمن]] و اجور مال مورد معامله در مدت [[خیار]] متعلق حق انتقال گیرنده شناخته شده و نظر به ماده (۷۲۲) قانون آیین‌دادرسی مدنی که به موجب آن در صورتی که مال مورد [[معامله]] در تصرف انتقال گیرنده باشد انتقال دهنده در مدت [[تصرف]] حق مطالبه [[اجرت المثل]] گیرنده ندارد. [[رأی]] شعبه دهم نتیجتاً مورد تأیید است. این رأی طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] در مورد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۳۴ اصلاحی قانونی ثبت مصوب ۱۳۲۰|ماده (۳۴) اصلاحی قانونی ثبت مصوب مردادماه ۱۳۲۰]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328]]

== جستارهای وابسته ==

* [[بیع شرط]]
* [[معامله با حق استرداد]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۴۴]]