رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۳۰۲)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۳۰۲
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۳/۱۲
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعتأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق
قاضیخلیل حیات مقدم
مرادی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق: تمکین زوجه شرط تحقق بزه ترک انفاق است.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص اتهام آقای م.ر. فرزند ذ.، دایر بر ترک انفاق موضوع شکایت خانم ر.ق. فرزند ع.؛ دادگاه توجها به کیفرخواست صادره و گزارش مرجع انتظامی و شکایت شاکی به شرح شکوائیه تقدیمی و ملاحظه اوراق و محتویات پرونده و اظهارات منعکس در صورت جلسه تحقیق و دادرسی و شهادت شهود و دفاعیات بلاوجه متهم و سایر قرائن و امارات موجود در پرونده بزه انتسابی را محرز دانسته و مستندا به ماده 642 قانون مجازات اسلامی و با رعایت بند الف ماده ۳۷ و بند ث ماده ۳۸ قانون فوق الذکر مصوب ۱/۲/۹۲ نامبرده را به پرداخت مبلغ دو میلیون و پانصد هزار ریال به عنوان جزای نقدی در حق دولت محکوم می نماید. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض و رسیدگی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.

شعبه ۱۰۱ دادگاه عمومی جزایی شهرستان قدس

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م.الف. فرزند ذ. نسبت به دادنامه شماره ۹۲۰۴۴۳ مورخ ۲۳/۵/۹۲ صادره از شعبه ۱۰۱ دادگاه عمومی جزایی شهرستان قدس که به موجب آن حکم به محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ دو میلیون و پانصد هزار ریال جزای نقدی به لحاظ ارتکاب بزه ترک انفاق موضوع شکایت خانم ر.ق. فرزند ع. صادر گردیده است؛ نظر به این که اولا: تجدیدنظرخواه (شاکیه) در اظهارات خود در دادسرا اعلام نموده است: در یک ساختمان با پدرشوهرش زندگی می کنند بدین نحو که آن ها در طبقه دوم و شاکیه و همسرش در طبقه سوم هستند و اعلام نموده است حاضر به زندگی در آن خانه نمی باشد. ثانیا: با عنایت به این که به موجب دادنامه شماره ۹۲۰۸۵۷ مورخ ۳۱/۴/۱۳۹۲ صادره از شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی شهرستان قدس و دادنامه شماره ۹۲۰۱۰۸۸ مورخ ۲/۷/۱۳۹۲ که در تأیید دادنامه مذکور اصدار یافته است تجدیدنظرخوانده محکوم به تمکین از تجدیدنظرخواه گردیده است و با توجه به این که پرداخت نفقه فرع بر تمکین می باشد و دادنامه صادره دلالت بر عدم تمکین تجدیدنظرخوانده دارد؛ لذا رأی تجدیدنظرخواسته که بدون در نظر گرفتن این امر صادر گردیده است صحیح نمی باشد؛ بنابراین به استناد بند۴ ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه تجدیدنظرخواسته نقض و مستند به بند الف ماده ۱۷۷ همین قانون حکم بر برائت تجدیدنظرخواه از اتهام انتسابی صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.


رئیس شعبه۲۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران - مستشار دادگاه

حیات مقدم - مرادی

مواد مرتبط