رای شعبه تشخیص دیوان عدالت اداری درباره عدم تکلیف دولت به فروش خانه سازمانی به ساکنان

شماره دادنامه	۹۲۰۹۹۷۰۹۰۵۳۰۰۴۵۰
تاریخ دادنامه	۱۳۹۲/۱۰/۲۸
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه تشخیص دیوان عدالت اداری
شعبه	شعبه ۳ تشخیص دیوان عدالت اداری
گروه رأی	اداری
موضوع	عدم تکلیف دولت به فروش خانه سازمانی به ساکنان
قاضی	جواد جباری آشورلو آریافر حجت سبزواری نژاد کریمی‏تبار

رای شعبه تشخیص دیوان عدالت اداری درباره عدم تکلیف دولت به فروش خانه سازمانی به ساکنان: دولت الزامی به فروش منازل سازمانی به ساکنین آن ندارد و میتواند آنها را از طریق مزایده عمومی به فروش برساند

رأی شعبه دیوان عدالت اداری

در خصوص شکایت (م.الف.) به طرفیت شهرداری شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران به خواسته فوق [الزام به واگذاری و فروش خانه های سازمانی]؛ با توجه به محتویات پرونده و اسناد و مدارک ابرازی و لایحه دفاعیه شماره ... طرف شکایت، نظر به این که طرفین در مورد شمول ماده ۵ آیین نامه اجرایی ماده ۸ قانون ساماندهی مسکن به خانه سازمانی مذکور، نوع اعیانی و امکان فروش و غیره اختلاف دارند و دادخواست و ضمایم آن و اسناد و مدارک ارائه شده طرف شکایت موجب حصول یقین قضایی نبوده و ادامه رسیدگی در دیوان منجر به تصمیم قطعی نخواهد شد و نظر به این که از طرفین پرونده نباید حقی تضییع گردد، بنابراین شکایت در حد بررسی کارشناسانه توسط هیأت سه نفره از کارشناسان رسمی دادگستری به استناد مواد ۷ و ۱۳ قانون دیوان عدالت اداری موجه تشخیص و مقرر می دارد هیأت کارشناسان (با ترکیب یک نفر با انتخاب شاکی و طرف شکایت و نفر سوم مرضی الطرفین و الا به انتخاب ریاست محترم دادگستری محل)، پس از اخذ اسناد و مدارک شاکی و ملاحظه پرونده طرف شکایت با حضور در محل به همراه شاکی و نماینده طرف شکایت، نظریه خود را در موارد اختلافی مذکور با تهیه کروکی، عکس و فیلم به صورت مستند و مستدل به طرفین تحویل دهند تا طرف شکایت وفق مقررات و موازین قانونی اقدام نماید. رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه ۲۸ دیوان عدالت اداری مستشار شعبه

جباری آشورلو

رأی شعبه تشخیص دیوان عدالت اداری

نظر به اوراق پرونده و ملاحظه دادخواست شاکی از آنجایی که شعبه ۲۸ دیوان عدالت اداری در دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۲۸۰۴۰۳۱ مورخ ۲۲/۱۲/۹۰ خارج از خواسته شاکی مبادرت به صدور رأی نموده، لهذا با احراز اشتباه بین در صدور رأی مذکور با اجازه حاصله از ماده ۱۸ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۸۵، رأی مذکور نقض می گردد. اما در خصوص شکایت شاکی مبنی بر الزام به فروش منزل سازمانی که وی در آن سکونت دارد، با توجه به اوراق پرونده و لایحه دفاعیه شرکت راه آهن و از آنجایی که به موجب ماده ۸ قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن مصوب ۸۷ و ماده واحده اصلاح ماده ۸ قانون مذکور مصوب ۸۹، بدان جهت [که] منزلی که شاکی در آن سکونت دارد در ایستگاه راه آهن واقع شده، با توجه به ماده ۵ آیین نامه اجرایی در ماده ۸ قانون مذکور، مشمول مقررات برای الزام به فروش نبوده و از سویی دیگر حسب مقررات مذکور، دولت الزامی به فروش منزل سازمانی به ساکنین آن نداشته، بلکه می تواند از طریق مزایده عمومی آنها را نیز به فروش برساند. تکلیف شرکت خوانده [شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران] به فروش منزل سازمانی به شاکی مبنای قانونی ندارد، بنابراین شکایت شاکی غیر وارد و حکم به رد شکایت وی (شاکی) صادر می گردد. رأی صادره قطعی است.

مستشاران شعبه ۳ تشخیص دیوان عدالت اداری

کریمی تبار سبزواری نژاد آریافر