نظریه شماره 7/1400/540 مورخ 1400/05/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صلاحیت صدور دستور بازداشت محکوم علیه در پرونده‌های کیفری
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۰/۵۴۰ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۰-۲۵-۵۴۰ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۵/۰۶ |
| موضوع نظریه | اجرای احکام کیفری |
| محور نظریه | حبس |
چکیده نظریه شماره 7/1400/540 مورخ 1400/05/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صلاحیت صدور دستور بازداشت محکوم علیه در پرونده‌های کیفری: از آنجا که مطابق قوانین محکوم علیه به تقاضای محکوم له و به دستور دادگاه صادر کننده اجرائیه بازداشت می‌گردد، صدور دستور بازداشت محکوم علیه در پرونده های کیفری با دادگاه صادر کننده رأی نخستین است که حکم زیر نظر آن اجرا می شود.
استعلام
چنانچه رأیی از ناحیه دادگاه تجدیدنظر صادر و قطعی شده باشد اعمال ماده ۶۹۶ قانون مجازات اسلامی و ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی و صدور دستور حبس از وظایف دادگاه تجدیدنظر می باشد یا دادگاه نخستین ( بدوی)؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، با توجه به مواد ۳ و ۲۲ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴ و انطباق آن با ماده ۶۹۶ قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵، نیازی به استناد به ماده ۶۹۶ قانون یادشده وجود ندارد.
ثانیا، مطابق ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴ و تبصره یک آن، در صورت عدم امکان استیفای محکوم به از طرق پیش بینی شده در این قانون، محکوم علیه به تقاضای محکوم له و به دستور دادگاه صادر کننده اجرائیه بازداشت می شود. چنانچه قاضی مجری حکم، غیر از قضات دادگاه یاد شده باشد، مجاز به صدور دستور بازداشت محکوم علیه نمی باشد. همچنین با عنایت به ماده ۲۲ قانون یادشده، کلیه محکومیت های مالی از جمله دیه و رد مال نیز مشمول این قانون است؛ بنابراین، صدور دستور بازداشت محکوم علیه در پرونده های کیفری نیز با دادگاه صادر کننده رأی نخستین است که حکم زیر نظر آن اجرا می شود.
مواد مرتبط
- ماده ۶۹۶ قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵
- ماده ۲۲ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴
- ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴