وام قرض الحسنه

وام قرض الحسنه: قرض الحسنه عقد لازمی است که به موجب آن قرض دهنده قدار معینی از مال خویش را به قرض گیرنده تملیک می نماید و قرض گیرنده می بایست مثل و یا در صورت عدم امکان قیمت آن را به قرض دهنده مسترد کند. منبع قرض الحسنه اعطایی در بانک ها قسمتی از سپرده های مردم می باشد که به صورت پس انداز در بانک ها تودیع گردیده اند.[۱]

منابع

  1. پیمان طوبایی. بانکداری داخلی کاربردی 1 و 2 تجهیز متابع پولی- تخصیص منابع پولی. چاپ 4. جنگل، 1398.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651568