نمایش مبدأ برای ترک عمل حقوقی معین

'''توافق بر ترک عمل حقوقی معین'''، اعم از اینکه موضوع [[تعهد]] اصلی در یک [[قرارداد]] باشد یا در قالب [[شرط ضمن عقد]] نمود یابد، مطابق اصول کلی حقوقی مختلف از جمله [[اصل صحت]] و اصل [[لزوم وفای به عهد]] و برابر مواد [[ماده 10 قانون مدنی|۱۰]]، [[ماده 219 قانون مدنی|۲۱۹]]، [[ماده 231 قانون مدنی|۲۳۱]] و [[ماده ۲۳۷ قانون مدنی|۲۳۷ قانون مدنی]] معتبر است. این توافق گاه به صورت [[شرط فعل منفی]] حقوقی ظاهر می‌شود و گاه نیز شکل [[شرط نتیجه منفی]] به خود می‌گیرد.<ref>{{Cite journal|title=‏ نقدی بر آرای استاد کاتوزیان دربارۀ تفکیک میان ضمانت اجرای ‏نقض تعهد به ترک فعل حقوقی و شرط نتیجۀ منفی|url=https://jlq.ut.ac.ir/article_89717.html|journal=مطالعات حقوق خصوصی|date=1401|issn=2588-5618|pages=389–409|volume=52|issue=2|doi=10.22059/jlq.2022.335788.1007623|language=fa|first=میرزانژاد|last=جویباری|last2=اکبر}}</ref>

== منابع ==
{{پانویس}}

[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]]