نمایش مبدأ برای شرط افشاء در ثبت اختراع و چالش های آن در اختراعات زیست فناوری

{{جعبه اطلاعات پایان نامه|عنوان=شرط افشاء در ثبت اختراع و چالش های آن در اختراعات زیست فناوری|رشته تحصیلی=حقوق مالکیت فکری|دانشجو=سارا مینا|استاد راهنمای اول=سعید حبیبا|استاد مشاور اول=مرتضی عادل|مقطع تحصیلی=کارشناسی ارشد|سال دفاع=۱۳۹۱|دانشگاه=دانشگاه تهران}}
'''شرط افشاء در ثبت اختراع و چالش های آن در اختراعات زیست فناوری''' عنوان پایان نامه ای است که توسط [[سارا مینا]]، با راهنمایی [[سعید حبیبا]]  و با مشاوره [[مرتضی عادل]]  در سال ۱۳۹۱ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.
==چکیده==
افشای اختراع، عنصر کلیدی نظام حق اختراع است. اعطای حقوق انحصاری به مخترع در قبال افشای کافی و مناسب از اطلاعات اختراع صورت می پذیرد. توصیف شرایط ماهوی اختراع و اثبات ادعاهای مخترع، از طریق افشا صورت می گیرد. بعد از ثبت اختراع، در صورت نقض حق مخترع توسط دیگران، تنها مدرک اثبات کننده حقوق وی، میزان و کیفیت اطلاعاتی است که مخترع افشا کرده است. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق سعی شده است با بررسی قوانین و مقررات داخلی و موافقتنامه های بین المللی، به این سوال پاسخ داده شود که مخترع، مرجع ثبت و قضات دادگاه ها در مورد افشای اختراع چه شرایطی را باید رعایت کنند تا به بهترین نحو حقوق مخترع و سایر افراد جامعه تامین گردد. افشا در حقوق زیست فناوری با چالش هایی مواجه می شود که در سایر حوزه های فناوری دیده نمی شود. در وهله ی اول از لحاظ عملی به دلیل این که با سیستم های حیاتی سر و کار دارد، افشای اختراع به روش مرسوم ممکن نیست. در نتیجه دقت وکلا و مخترعین در تنظیم اسناد افشا و حفظ حقوق مخترع حساسیت بیشتری دارد. از سوی دیگر وقتی اختراعات زیست فناوری برپایه منابع ژنتیک و دانش سنتی صورت می گیرد، افشای مبدا آن ها باعث ایجاد تعارض میان منافع کشورهای صاحب منبع ژنتیکی و مخترعان می شود. از آن جایی که افشای مبدا منبع ژنتیکی، سرآغاز حفظ حقوق معنوی و مادی کشور صاحب منبع است و با توجه به این که ایران در حال حاضر فاقد قانون حمایت از منابع ژنتیک است، تصویب قانون مناسب و درج شرط افشای مبدا منابع ژنتیکی در راستای حفظ حقوق مادی و معنوی کشور ضروری است.
==کلیدواژه ها==
* افشا
* توصیف
* حقوق زیست فناوری
* سرقت زیستی
* افشای مبدا