نمایش مبدأ برای ماده ۶۰ قانون استخدام کشوری

'''ماده ۶۰ قانون استخدام کشوری:''' (اصلاحی ۱۳۵۸/۳/۷) - مستخدمین رسمی و مستخدمین مشمول مقررات استخدامی موضوع بند پ ماده ۲ قانون استخدام کشوری میتوانند در مورد تضییع حقوق استخدامی خود بشورای دولتی و در غیاب آن بدادگاه استان تهران شکایت کنند. مرجع رسیدگی یک نسخه از شکایت مستخدم را بسازمان متبوع او ارسال میدارد و مهلت یکماهه ای با رعایت مسافت برای وصول پاسخ تعیین و پس از انقضای مهلت به موضوع رسیدگی و رأی مقتضی صادر خواهد کرد و این رأی قطعی است.

تبصره ۱ - مرجع رسیدگی به شکایت دارندگان رتبه های قضائی در مورد این مواد دیوانعالی کشور است.

تبصره ۲ - بشکایات مطروحه در هیئتهای رسیدگی بشکایات استخدامی سازمان امور اداری و استخدامی کشور و نیز تقاضاهای تجدیدنظر از آراء هیئتهای مذکور که تا تاریخ این قانون در دیوانعالی کشور منتهی به صدور رأی نشده باشد در دادگاه استان تهران رسیدگی خواهد شد.

تبصره ۳ - تصمیماتی که بر اساس ماده ۳۱ آئیننامه رسیدگی بشکایات استخدامی مصوب ۳/۱۰/۱۳۴۵ از طرف هیئت‌های مقدماتی رسیدگی به شکایات مستخدمین دولت در سازمان امور اداری و استخدامی کشور اتخاذ شده ولی منجر به صدور رأی قطعی نگردیده است در مواردی که به نفع مستخدم بوده باشد قطعی محسوب میشود.

{{مواد قانون استخدام کشوری}}

[[رده: مواد قانون استخدام کشوری]]