نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 1999 مورخ 1332/9/25 هیات عمومی دیوان عالی کشور (فرجام خواهی نسبت به احكام مربوط به تصرف عدوانی)

'''رای وحدت رویه شماره ۱۹۹۹ مورخ ۱۳۳۲/۹/۲۵ هیات عمومی دیوان عالی کشور (فرجام خواهی نسبت به احکام مربوط به تصرف عدوانی):'''چون در [[ماده ۵ قانون جلوگیری از تصرف عدوانی|ماده (۵) قانون جلوگیری از تصرف عدوانی]] که ملاک قابل پژوهش بودن حکم [[دادستان]] در مورد [[تصرف عدوانی]] است ذکری از قابل [[فرجام]] بودن [[حکم]] [[دادگاه]] نشده و عمومات قانونی راجع به قابل فرجام بودن احکام شامل مورد نیست و از روح قانون مذکور مستفاد می‌شود که نظر قانونگذار در مورد جلوگیری از تصرف عدوانی بر تسریع و تسهیل است، لذا قبول [[دادخواست]] فرجامی نسبت به احکام مربوط به تصرف عدوانی که مرجع رسیدگی بدوی [[دادسرا]] بوده خلاف مفاد قانون مزبور می‌باشد.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۵ قانون جلوگیری از تصرف عدوانی]]

== جستارهای وابسته ==
* [[فرجام خواهی]]
* [[تصرف عدوانی]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۳۲]]