نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 605 مورخ 1375/1/14 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع صالحه حل اختلاف بین دادگاه عمومی و دادگاه ‌تجدیدنظر)

'''رای وحدت رویه شماره ۶۰۵ مورخ ۱۳۷۵/۱/۱۴ هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع صالحه حل اختلاف بین دادگاه عمومی و دادگاه تجدیدنظر):'''نظر به مدلول مادتین ۳ و ۴ قانون آیین دادرسی مدنی و عمومات قانونی و اینکه اساساً اختلاف بین [[دادگاه|دادگاه‌ها]] در امر [[صلاحیت]] در [[مرجع قضائی]] عالی تر مطرح و حل اختلاف می‌گردد و [[ماده ۳۳ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب]] بر این اساس ناظر به اختلاف دو [[دادگاه عمومی]] واقع در [[حوزه قضائی یک استان]] است و در مسئله مختلف فیه [[دادگاه تجدیدنظر استان]] و [[دادگاه عمومی]] هر دو از خود [[نفی صلاحیت]] کرده‌اند؛ لذا [[رای]] شعبه اول [[دیوان عالی کشور]] در این حد که مشعر بر قابل طرح بودن مورد اختلاف در دیوان عالی کشور می‌باشد منطبق با موازین قانونی تشخیص و مورد تأیید می‌باشد. این رای به موجب [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۳۳ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب ۱۳۲۸]]

== جستارهای وابسته ==
* [[دادگاه عمومی]]
* [[نفی صلاحیت]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1375]]