نمایش مبدأ برای شرط انحصار متن کتبی قرارداد در حقوق انگلیس، ایران، اصول قراردادهای اروپا و اصول قراردادهای بازرگانی بین‌المللی

'''''شرط انحصار متن کتبی قرارداد در حقوق انگلیس، ایران، اصول قراردادهای اروپا و اصول قراردادهای بازرگانی بین‌المللی''''' عنوان مقاله ای از [[جلال سلطان احمدی]] است که در مهر 1395 و در شماره 3 دوره 46 فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی منتشر شده است.

== چکیده ==
به‌موجب شرط انحصار یا تمامیت متن کتبی [[قرارداد]] که به‌ویژه در قراردادهای تجاری، جزء مواد ثابت و شروط استاندارد شده است، حقوق و تعهدات طرف‌ها به متن کتبی قرارداد منحصر و محدود بوده، زیرا قرارداد، مستقل از مذاکرات پیشین و روابط قبلی است وهرچه مورد گفتگو ومذاکرۀ طرف‌ها قرار گیرد، اما در متن کتبی قرارداد وارد نشود، از آن خارج است. به این ترتیب، مذاکرات، روابط و توافق‌های پیش از قرارداد که در متن کتبی وارد نشده‌اند، بخشی از مفاد قرارداد تلقی نمی‌شوند. قلمرو و اثر شرط انحصار متن کتبی قرارداد، به‌ویژه در صورت ابهام یا نقص و خلأ قرارداد، موضوعات مورد توجه این پژوهش است. با این فرضیات که تفسیر ارادۀ طرف‌های قرارداد را نمی‌توان در خلأ و بدون عرف و عادت و شروط ضمنی و بنایی به‌انجام رساند و بر مبنای [[اصل حاکمیت اراده]]، این نتیجه حاصل می‌شود که وجود شرط انحصار مانع تفسیر یا کشف ارادۀ طرف‌های قرارداد از طریق سایر منابع قراردادی و وسایل غیرمکتوب از قبیل عرف وعادت نیست. در تعیین حقوق و تعهدات قراردادی، ارزش این شرط تنها ایجاد [[اماره]] و فرض بر شامل نشدن حقوق و تعهدات مطرح‌شده در روابط و مذاکرات پیش از قرارداد در قرارداد مکتوب فعلی است و البته خلاف آن با اصول حاکمیت اراده و منع رفتار معارض قابل اثبات است. ارادۀ طرف‌های قرارداد، با هر وسیله‌ای که احراز شود، و سایر منابع قراردادی، به‌ویژه [[عرف|عرف،]] بر قرارداد حاکم‌اند و حقوق و تعهدات قراردادی را تعیین می‌نمایند.

== کلیدواژه ها ==

* حاکمیت اراده  
* شرط انحصار کتبی  
* [[قرارداد]]  
* مرجر