نمایش مبدأ برای ارزیابی عملکرد روش‌های قراردادی به‌کار گرفته‌شده در توسعۀ میدان گازی پارس جنوبی

'''ارزیابی عملکرد روش‌های قراردادی به‌کار گرفته‌شده در توسعۀ میدان گازی پارس جنوبی''' نام مقاله ای از [[عبدالرسول قاسمی]]، [[علی امامی میبدی]] و [[سید مرتضی الهی]] است که دوره پنجم شماره دوم(مهر 1398) [[نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] منتشر شده است.

== چکیده ==
مخزن گازی پارس جنوبی به عنوان بزرگترین منبع تأمین گاز طبیعی، از جمله مهمترین پروژههای کشور است که برای توسعۀ فازهای آن، از روشهای مختلف قراردادی استفاده شده است. در پژوهش پیش رو، مقایسهای بین عملکرد روشهای بهکار گرفتهشده انجام و مناسبترین آن مشخص گردیده است که میتواند مبنایی برای توسعههای آتی میدانهای گازی یا پروژههای بزرگ‌مقیاس کشور باشد. با در نظر گرفتن معیارهایی، از جمله کاهش ریسکهای طرح و اختلافات قراردادی، هزینۀ تمامشده، کیفیت انجام کار و تأسیسات در زمان اجرا و بهرهبرداری، یکپارچگی عملیات اجرا و تولید، زمان اجرای طرح، کسب دانش مدیریتی و انتقال فناوری، با استفاده از روش «فرایند تحلیل سلسلهمراتبی» برای گزینههای موجود، مناسبترین روش عقد قرارداد انجامگرفته در طرحهای پارس جنوبی، روش بیع متقابل حاصل شده است. ویژگیهای مدنظر در این پژوهش که به این نتیجه انجامیده است، به طور کلی عبارتاند از: حفظ حق مالکیت کشور، کنترل عملیات و هزینه توسط دولت، انتقال دانش فنی، قبول ریسک تولید و انجام صد درصد سرمایهگذاری توسط پیمانکار و بازپرداخت آن طی پنج تا هفت سال پس از بهرهبرداری از محل محصولات میدان.

== کیدواژه ==

* ساز و کارهای قراردادی
* قرارداد های نفت و گاز 
* قرارداد بیع متقابل
* میدان گازی پارس جنوبی

[[رده:مقالات عبدالرسول قاسمی]]
[[رده:مقالات علی امامی میبدی]]
[[رده:مقالات سید مرتضی الهی]]
[[رده:مقالات نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]]
[[رده:مقالات شماره دوم نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]]
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1398]]
[[رده:مقالات حقوق نفت]]
[[رده:مقالات حقوق محیط زیست]]