نمایش مبدأ برای رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره شرط تحقق بزه اجیر نمودن اشخاص برای ارتکاب جرائم مربوط به مواد مخدر

{{جعبه اطلاعات رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور|شماره دادنامه=۹۵۰۹۹۷۰۹۲۵۳۰۱۵۵۷|تاریخ دادنامه=۱۳۹۵/۰۵/۱۱|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۳۸ دیوانعالی کشور|موضوع=شرط تحقق بزه اجیر نمودن اشخاص برای ارتکاب جرائم مربوط به مواد مخدر|قاضی=میراسماعیلمحمدی{{سخ}}ولی بلاغی{{سخ}}سیدعلی اصغر لطیفی رستمی}}'''رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره شرط تحقق بزه اجیر نمودن اشخاص برای ارتکاب جرائم مربوط به مواد مخدر''': تحقق بزه اجیر نمودن اشخاص برای ارتکاب جرایم مربوط به مواد مخدر، مشروط به استفاده از بیش از یک نفر بوده و به کارگیری یک نفر جهت ارتکاب این جرایم، مشمول این عنوان مجرمانه نیست. 

= رأی خلاصه جریان پرونده =

به حکایت پرونده پیوست مأمورین ایست بازرسی شهرستان م. درتاریخ ۹۳/۱۰/۲۱ درحین کنترل خودروهای عبوری به یک دستگاه کامیونت ایسوز و یخچالدار ظنین و بازرسی بعمل آورده مقدار ۱۲۳کیلوگرم حشیش و تریاک را که جاسازی در کف خودرو شده بود کشف و راننده آن حین ت.، را دستگیر می نمایند. راننده درتحقیقات بعمل آمده مدعی شده در گاراژ تهران، آقای ر. الف. از وی تقاضا کرده که یک ماشین را ازچابهار برای او به تهران بیاورد. بلیط هواپیما تهیه و با پرواز به -- - شهر رفته ماشین را تحویل گرفته و به چابهار برده بعد ازچند روز با بار ماهی به طرف تهران حرکت نموده و از بار مواد مخدر اطلاعی نداشته و توافق کرده بودند که مبلغ سه میلیون ریال کرایه دریافت نماید و مأمورین متوجه می شوند ر. الف. و الف.ن. نیز در حل مواد مخدر مرتبط بوده اند. با هماهنگی آنها را در ایست بازرسی ش. اصفهان دستگیر می کنند. سوابق ر. الف. استعلام و مشخص می شود که نامبرده باتهام خرید و نگهداری ۲۲۱ کیلوگرم حشیش در دادگاه انقلاب اسلامی ر. به مجازات حبس و جزای نقدی و شلاق محکوم شده و با استفاده از مرخصی، متواری شده است. در تحقیقات اولیه، اظهار در مورد اینکه هویت خودرا معماریان اعلام کرده میگوید اشتباه کردم من ر. الف. هستم اتهام وارده را قبول ندارم این خط تلفن مال ح.ب. است با او آشنا شده بودم گفت بمن یک نفر رامعرفی کن برای من کار کند من ح. ت. و ماشین را به وی معرفی کردم و شماره او را به ح. دادم و خودشان با هم صحبت کردند و ح. گفت سه شنبه او ببر فرودگاه مهرآباد بیاید -- - شهر، من هم با همین خودرو زانتیا ح. را بردم فرودگاه و بقیه را نمیدانم به چه کاری رفت. نامبرده در صفحه ۲۵۶ در دادگاه اظهار داشته اتهام را قبول ندارم و از وجود مواد مخدر در خودرو اطلاعی نداشتم. وقتی من از بندرعباس می آمدم ح. ت. بمن زنگ زد و گفت من را دارند می برند پاسگاه من گفتم خیر است حدود یک ساعت بعد دوباره زنگ زد از پاسگاه آمدم بیرون چیزی در ماشین نبوده است. گفت به صاحب ماشین زنگ بزن گفت تلفن خانه اش هست من هم به ایشان زنگ زدم تلفن خاموش بود. ح. بمن زد گفت چکار کنم گفتم حتما گوشی اش را روشن می کند. دوباره زنگ زد و گفت به صاحب ماشین زنگ زدم گفت پول بحسابم می ریزد و بعد از دو ساعت زنگ زدو گفت پول بحسابم ریخته است. اتهام وارده را قبول ندارم. متهم ح. ت. در صفحه ۲۳۶ دردادگاه اظهار داشته اتهام وارده را قبول دارم [به نظر می رسد ندارم ; صحیح است]، من راننده بودم و از مواد مخدر در خودرو اطلاعی نداشتم. آقای ر. الف. مرا در گاراژ در تهران دید مرا بعنوان راننده خواست من قبول کردم من ماشین تصادفی میخریدم رفته بودم گاراژ قرار بود ماشین را از چابهار بیاورم. اظهارات متهم الف.ن. درصفحه ۲۵۹ در دادگاه من اتهام وارده را قبول ندارم. من هیچ اطلاعی از مواد مخدر نداشتم و ۱۱ سال است پاک هستم. من با آقای الف. رفتیم بندرعباس تفریح چون باخانواده اش دعوا کرده بود رفتیم بندرعباس کنار دریا و بعد رفتیم هتل من نه ح.ب. و نه ح.ت. را نمی شناختم، اتهام را قبول ندارم. اگر اطلاع داشتم انکار نمیکردم. شعبه دادگاه انقلاب اسلامی م. پس ازختم جلسه رسیدگی بموجب دادنامه شماره ۹۲۸- ۹۴/۱۱/۲۴ آقای ح. ت. را باتهام حمل مقدار ۱۷۵کیلوگرم حشیش و ۴۷کیلوگرم تریاک به مجازات حبس ۱۵سال و پرداخت جزای نقدی و ۷۴ضربه شلاق و متهم ر. الف. را باتهام خرید و نگهداری مقدار ۱۷۵ کیلوگرم حشیش و ۴۷کیلوگرم تریاک باتوجه به سابقه خرید و نگهداری ۲۱۱کیلوگرم حشیش و محکومیت وی مجازات اعدام و درمورد اجیر کردن هم که جرم مستقل است به اعدام و آقای الف. ن. را باتهام معاونت در حمل مواد مذکور به۱۵سال حبس و پرداخت جزای نقدی و به لحاظ فقدان سابقه ۵سال حبس وی را بمدت پنج سال تعلیقی محکوم مینماید. پس از ابلاغ دادنامه آقای الف. ن. با ارائه لایحه فرجام خواهی اظهار داشته، اینجانب به همراه دوستم الف. به مسافرت به شهر بندرعباس رفتیم بخاطر مشکل خانوادگی دوستم و عوض کردن آب و هوا اینجانب ح. ت. را ندیده ام و نمیشناختم. فقط دوستم ر. الف. معرف ایشان بوده برای کار حلال. آقای م.ی. بعنوان وکیل آقای ح. ت. با ارائه لایحه فرجام خواهی اعلام داشته، حقیر دفاعیات لازم را در جلسات دادگاه و درلوایح تقدیمی بیان نموده ام و قصد اطاله کلام و تقدیم اوقات قضات ارجمند را ندارم. ولیکن از آنجائیکه موکل، شدیدا منکر بزه انتسابی است، نکاتی را متذکر گردم. همانطوریکه پرونده دلالت دارد، موکل درهیچ یک از اوراق پرونده نسبت به بزه انجام گرفته اذعان واعتراض ندارد. و برعکس در کلیه اوراق پرونده شدیدا منکر ارتکاب جرم بوده و بیان نموده از وجود مواد مخدر درخودرو که به صورت ماهرانه جاسازی شده بود بی اطلاع بوده است . آقای ع.ن. بعنوان وکیل محکوم علیه ر. الف.، با ارائه لایحه فرجام خواهی اظهار داشته ازآنجائیکه مستند به اقاریر صریح ح. ت.، نامبرده بدون ترغیب و تشویق از ناحیه موکل اقدام به رانندگی وحمل مواد مخدر نموده و هرگونه رابطه را درخصوص اجیرشدن توسط موکل را منکر گردیده است و موکل در شهرستان ش. متوقف و دستگیر شده درحالیکه اتومبیل حاوی مواد مکشوفه در شهرستان م. توقیف گردیده است که فاصله مکانی میان آن دو شهر، حاکی ازآن است که موکل هیچ عنوان آقای ح. ت. را اسکورت نمی کرده ولی متأسفانه از اتهامات انتسابی به ر. الف.، اسکورت خودروی حاوی مواد مکشوفه می باشد، اعتراض خود را به این اتهامات اعلام میدارم دادگاه انقلاب اسلامی شهرستان م. پرونده را جهت رسیدگی به فرجام خواهی محکومین به دفتر کل دیوان عالی کشور فرستاده و به این شعبه ارجاع گردیده است. هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای سید اسمعیل محمدی عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای ولی بلاغی دادیار دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر درخواست رسیدگی و صدور رأی قانونی دارم. در خصوص دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۳۵۴۳۹۰۰۹۲۸- ۹۴/۱۱/۲۴ فرجام خواسته مشاوره نموده چنین رأی می دهد: 

= رأی شعبه دیوان عالی کشور =

فرجام خواهی آقایان ۱- ح. ت. با وکالت اقای م.ی. ۲- الف. ن. نسبت به دادنامه صادره از شعبه دادگاه انقلاب اسلامی شهرستان م. متکی به دلیل و مدرکی نبوده تا موجبات نقض و گسیختن دادنامه را فراهم نماید. و با هیچ یک از شقوق ماده۴۶۴ قانون آئین دادرسی کیفری نیز قابل تطبیق نبوده لذا مستندا با بند الف ماده۴۶۹ قانون مذکور ضمن رد اعتراض دادنامه فرجام خواسته تأیید و ابرام میگردد. و اما نسبت به فرجام خواهی آقای ر.الف.با وکالت آقای ع. ن. با عنایت به نحوه اظهارات ودفاعیات نامبرده در مراحل مختلف تحقیق و بررسی و نیز اعترافات و اظهارات مباشر اصلی در حمل مواد مخدر مباشرتش در اجیر نمودن فرد اخیر قابل احراز نبوده. همانطوریکه درکیفرخواست تصریح شده عمل ارتکابی وی بیش از معاونت در بزه انتسابی قابل احراز نبوده و علاوه بر آن، بکارگیری یک فرد، منصرف از منطوق ماده۱۸ قانون اصلاحی مبارزه با مواد مخدر ناظر به اجیر نمودن اشخاص (بیش ازیک نفر) می باشد. بنابراین فرجامخواهی مشارالیه وکیل مدافعش، وارد و موجه تشخیص داده شده و با نقض دادنامه فرجام خواسته دراجرای حاصل از شق چهار بند ب ماده۴۶۹ قانون مارالذکر پرونده جهت تجدید رسیدگی به شعبه هم عرض دادگاه صادر کننده حکم ارجاع داده می شود. 

شعبه سی و هشتم دیوان عالی کشور - رئیس و عضو معاون 

سید علی اصغر لطیفی رستمی - سید اسمعیل محمدی 

[[رده:آراء صادره از دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۵]]

[[رده:آراء صادره از شعب کیفری دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۵]]