نمایش مبدأ برای ماده 2 قانون نفت 1366 اصلاحی سال 1390

'''‌ماده 2  قانون نفت 1366:''' منابع نفت کشور جزء انفال و ثروت‌های عمومی است و طبق [[اصل ۴۵ قانون اساسی|اصل 45 قانون]] [[اصل ۴۵ قانون اساسی|اساسی]] در اختیار حکومت اسلامی می‌باشد و کلیه تأسیسات‌و تجهیزات و دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری‌هایی که در داخل و خارج کشور توسط وزارت نفت و شرکت‌های تابعه به عمل آمده و یا خواهد آمد، متعلق به‌ملت ایران و در اختیار حکومت اسلامی خواهد بود. ‌اعمال حق حاکمیت و مالکیت نسبت به منابع و تأسیسات نفتی متعلق به حکومت اسلامی است که بر اساس مقررات و اختیارات مصرح این قانون به‌عهده وزارت نفت می‌باشد که بر طبق اصول و برنامه‌های کلی کشور عمل نماید.

'''ماده 2 قانون نفت 1366 اصلاحی سال 1390'''

ماده (2) قانون به شرح ذیل اصلاح می‌گردد:

'''ماده2:''' کلیه منابع نفتی جزء انفال و ثروتهای عمومی است. اعمال حق حاکمیت و مالکیت عمومی بر منابع مذکور به نمایندگی از طرف حکومت اسلامی بر عهده وزارت نفت است.

== مقالات مرتبط ==

* [[شرایط اساسی قراردادهای بالادستی نفت جهت واگذاری به شرکت های بین المللی نفتی]]
* [[بایسته ها و ماهیت حقوقی قراردادهای فروش نفت خام به عنوان روش بازپرداخت به پیمانکاران در قراردادهای مدل IPC]]
* [[چالش های حقوقی استفاده از روش های بانکی جایگزین در دریافت ‏وجوه حاصل از فروش نفت خام و فرآورده های نفتی در شرایط ‏تحریمی]]
* [[اختیار دولت میزبان در تغییر قرارداد بلندمدت فروش نفت ‏ (ضمیمۀ قرارداد بالادستی)‏]]
* [[تبیین ماهیت قراردادهای نفتی از دیدگاه حقوق اداری]]
* [[بررسی تطبیقی مالکیت معادن نفت و گاز در ایران و کشورهای حوزۀ نفتا]]
* [[مالکیت نفت در قراردادهای نفتی بین المللی از منظر حقوق خصوصی]]
* [[ضمانت‌اجرای رویه‌‌های بین‌‌المللی صنعت نفت در رژیم‌های مختلف بخش بالادستی]]
* [[بررسی امکان ثبت مخازن و ذخایر نفتی در قراردادهای نفتی بین‌المللی ایران، بر اساس نظریات و استانداردهای بین‌المللی و داخلی]]