نمایش مبدأ برای مطالعه تطبیقی انتفاء قرارداد در حقوق فرانسه و ایران

'''مطالعه تطبیقی انتفاء قرارداد در حقوق فرانسه و ایران''' نام مقاله ای از [[سعید بیگدلی]] و [[اکبر اصانلو]] است که در شماره سی و هشتم (فروردین 1401) [[فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی]] منتشر شده است.

== چکیده ==
یکی ازنواقص کد ناپلئون، فقدان «انتفاء» [[عقود معوض]] بوده است، که [[دکترین]] و [[رویه قضایی]] فرانسه پی به آن برده بودند. به همین خاطر، تلاش نمودند که در پروژ‌ه‌های مختلف بازنگری قانون مدنی، تدوین آن را پیشنهاد دهند. بدین ترتیب، در مصوبه شماره131-2016، 10فوریه 2016 [[حقوق تعهدات]] و قراردادها، نهاد جدیدی بنام انتفاء«caducité» در مواد 1186و1187 قانون مدنی فرانسه پیشبینی شد. این نهاد، وضعیت عقدی را تشریح می‌کند که به صورت کاملا معتبر منعقد شده، اما در ادامه، براثر رویدادی لاحق یکی از عناصر اساسی خویش را از دست میدهد. نتیجه این وضعیت، سقوط تعهدات طرفین قرارداد است. قانون مدنی ما چنین نهادی را تعریف ننموده است ولی، مصادیقی از انتفاء را می‌توان از برخی مقررات قانون مدنی و سایر قوانین استنباط نمود. در حالت کلی، اسباب انتفای قرارداد می‌تواند شامل [[زوال موضوع عقد]]، از بین رفتن سبب آن، مرگ یا فقدان صلاحیت در [[تعهدات قائم به شخص]] و عدم حصول معلق علیه در ملهت مقرر پیش‌بینی شده در شرط تعلیقی دانست که حدوث هریک می تواند به انتفاء عقد بینجامد. انتفاء بصورت غیرارادی رخ میدهد و اثر آن عطف بماسبق نمی‌شود. به نظرنگارندگان، مقررات قوانین ما از این حیث ناقص است و ثتبیت چنین نهادی میتواند مفید واقع گردد.

== کلید واژه ها ==

* عناصر اساسی عقد

* انتفاء

* انتفاء موضوع

* انتفاء سبب

* تعهد قائم به شخص

== مواد مرتبط ==

* [[ماده 131 قانون دریایی مصوب 1343]]

[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1401]]
[[رده:مقالات فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی]]
[[رده:مقالات شماره شماره سی و هشتم فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی]]
[[رده:مقالات سعید بیگدلی]]
[[رده:مقالات  اکبر اصانلو]]
[[رده:مقالات حقوق خصوصی]]
[[رده:انتفاء قرارداد]]
[[رده:مواد قرمز]]